Κηδεύτηκε σε κλίμα οδύνης στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Κοκκινοχώρι Καβάλας ο Βασίλης Καρράς, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών, την Κυριακή 24 Δεκεμβρίου μετά από γενναία μάχη με τον καρκίνο και αφού είχε νοσήσει από κορονοϊό.
Ο μαέστρος Γιάννης Γκιούρας, συνεργάτης του Βασίλη Καρρά επί τέσσερις δεκαετίες και ένα από τους πιο στενούς του φίλους και συνεργάτες αποκάλυψε στο MEGA όσα του είχε πει ο αξέχαστος λαϊκός ερμηνευτής, όταν ανακάλυψε ότι έπασχε από σοβαρό πρόβλημα υγείας.
«Σήμερα ήταν πολύ δύσκολη ημέρα, φορτισμένη, γιατί χάσαμε τον πατέρα μας, τον αδερφό μας, τον συνεργάτη, τον φίλο μας. Όσο περνά η ώρα η θλίψη γίνεται μεγαλύτερη, γιατί τον έχουμε ζωντανό μέσα στην καρδιά μας», είπε αρχικά ο κ. Γκιούρας.
Ο μαέστρος περιέγραψε τον Βασίλη Καρρά ως έναν δοτικό άνθρωπο, ο οποίος «μέχρι και την τελευταία στιγμή δεν έδειχνε ότι περνούσε δύσκολα και ότι υπάρχει περίπτωση να φύγει».
«Μου έλεγε “Μαέστρο μου, δεν μασάω τίποτα. Θα το ξεπεράσω, σε ένα μήνα θα σηκωθώ όρθιος, θα περπατάω. Μην στενοχωριέσαι για τίποτα”. Ήθελε να τον θυμόμαστε δυνατό, αξιοπρεπή και άρχοντα, όπως τον λέει ο κόσμος».
Όταν τραγούδησε με «πεταλούδα» στο χέρι
Έπειτα αποκάλυψε το παρασκήνιο πίσω από την περιβόητη συναυλία στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου ο Βασίλης Καρράς αισθάνθηκε μία ζαλάδα και χρειάστηκε να εισαχθεί στο Βενιζέλειο νοσοκομείο.
Ο τραγουδιστής, όχι μόνο δεν ακύρωσε την εμφάνισή του, αλλά ανέβηκε στη σκηνή και τραγούδησε με «πεταλούδα» στο χέρι, για να μην «κρεμάσει» ούτε τους συνεργάτες αλλά ούτε και τον κόσμο που περίμενε να τον δει.
«Ήμασταν σε ένα κατάμεστο μαγαζί. Του είχε πέσει ο αιματοκρίτης και δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος. Τον πήγαν στο νοσοκομείο, του πρόσθεσαν αίμα και ήρθε πίσω και έβγαλε όλη τη βραδιά σαν να μη συνέβη τίποτα. Ζήτησε συγγνώμη από τον κόσμο γιατί ήταν κουρασμένος. Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα ακυρωθεί η βραδιά, γιατί ήταν υπεύθυνος άνθρωπος», περιέγραψε.
«Ήταν τόσο δοτικός και μετέφερε την αγάπη και τα τραγούδια του στον κόσμο, που δεν τον ενοχλούσε τον κόσμο ότι έπαιρνε ένα σκαμπό και ξεκουραζόταν. Έβγαινε πάντα σαν άρχοντας στα πρώτα τραγούδια, όρθιος όσο άντεχε η κράση του και συνέχιζε το πρόγραμμα καθιστός», είπε ο Γιάννης Γκιούρας και πρόσθεσε:
«Ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που κατέβασε τη μουσική του οικογένεια και την επέβαλλε στην Αθήνα. Μας έβαλε στις εταιρείες, γιατί μας εμπιστευόταν κι εμείς τον βγάλαμε ασπροπρόσωπο. Ήταν δοτικός με όλο τον κόσμο που είχε ανάγκη. Αυτή είναι η αληθινή φιλανθρωπία, όταν το κάνεις για να μη φανείς προς τα έξω».
