Ο Νίκος Πορτοκάλογλου στο «Στούντιο 4»: Μια Εξερεύνηση της Μουσικής Διαδρομής του

Στην εκπομπή «Στούντιο 4», ο Νίκος Πορτοκάλογλου μοιράστηκε τις σκέψεις του για τη μουσική του πορεία, την αγαπημένη του εκπομπή «Μουσικό Κουτί», τις καλοκαιρινές περιοδείες και τις αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια. Η συζήτηση εστίασε σε σημαντικές πτυχές της καριέρας του, αντλώντας εμπειρίες και γνώσεις που έχουν σφραγίσει τη ζωή του.

Η εκπομπή «Μουσικό Κουτί» αποτέλεσε για τον Πορτοκάλογλου μια ξεχωριστή εμπειρία. Όπως ο ίδιος σημείωσε, «δεν μπορούσα να φανταστώ πόση δουλειά απαιτείται για να δημιουργηθεί μια τέτοια εκπομπή». Η επιθυμία του να δημιουργήσει μια παρέα μουσικών που θα παίζουν αγαπημένα τραγούδια και θα συνεργάζονται με καλεσμένους, δεν του είχε αποκαλύψει τις αμέτρητες ώρες προετοιμασίας και επιμέλειας. Η εκπομπή ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της καραντίνας, συνδυάζοντας δημιουργικότητα και αφοσίωση σε δύσκολες εποχές. «Το Μουσικό Κουτί επιδιώκαμε να είναι μια εκπομπή αρχείου», πρόσθεσε, αναφέροντας μια ιδιαίτερη εκπομπή που είχε γίνει την Μεγάλη Εβδομάδα, που έχει μείνει ζωντανή στη μνήμη του.

Μιλώντας για τις περιοδείες και τις συναυλίες, ο Πορτοκάλογλου δήλωσε: «Μέσα από αυτές τις εμπειρίες, έμαθα να ανακαλύπτω την Ελλάδα». Αν και σπάνια πήρε τα παιδιά του σε περιοδείες, συχνά παρακολουθούσαν τις συναυλίες του στην Αθήνα, εδραιώνοντας έτσι τη σχέση του με το κοινό και την έννοια της μουσικής.

Αναφερόμενος στα παιδικά του χρόνια, ο καλλιτέχνης εξήγησε ότι είχε ασυνείδητα εκπαιδευτεί να είναι «αόρατος» προκειμένου να περνά καλύτερα στο σχολείο, ιδίως την εποχή της Χούντας. «Ήταν μια άλλη πραγματικότητα τότε», υπογράμμισε. «Το καλύτερο που μπορούσες να κάνεις ήταν να μην τραβάς την προσοχή, ώστε να μπορείς να ονειρεύεσαι». Αυτή η εμπειρία ήταν αντίθετη από το όνειρό του να γίνει διάσημος τραγουδιστής. Έτσι, όταν άρχισε τη μουσική του καριέρα, ένιωσε αρχικά τρόμο στη σκηνή. Ωστόσο, με υπομονή και επιμονή, κατάφερε να ξεπεράσει τη ντροπή του και να βρει τη φωνή του.

Ωστόσο, ο Πορτοκάλογλου δεν παρέλειψε να εκφράσει την ανησυχία του σχετικά με την τραπ μουσική και τα μηνύματα που αποστέλλονται στους νέους μέσω αυτής. «Κάθε μουσικό είδος προσφέρει στους νέους μια ταυτότητα, συνοδευόμενο από μια νοοτροπία ζωής. Στην περίπτωση της τραπ, όμως, φαίνεται να νομιμοποιούνται απαράδεκτες συμπεριφορές», σημείωσε. Έκφρασε την απορία του πώς νέα κορίτσια θαυμάζουν καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν υποτιμητική γλώσσα εναντίον των γυναικών στα τραγούδια τους. «Η νέα γενιά χρειάζεται επαναστατική μουσική που να προάγει ουσιαστικές αξίες», πρόσθεσε.