Προβληματισμοί για την ελληνική οικονομία και την εργασία
Στην πρόσφατη έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, η οποία δημοσιεύθηκε χθες, ο Παύλος Χρηστίδης, υπεύθυνος του τομέα Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, προβαίνει σε σημαντικές δηλώσεις που αναδεικνύουν την τρέχουσα κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Σύμφωνα με τον κ. Χρηστίδη, «Η νέα έκθεση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ αποτυπώνει με δραματική ακρίβεια την καθημερινή αγωνία της πλειοψηφίας των Ελλήνων εργαζομένων. Οι πραγματικοί μισθοί έχουν μειωθεί κατά 32,8% κατά την τελευταία 15ετία. Μάλιστα, την τελευταία πενταετία, αντί να αυξάνονται, παρατηρείται περαιτέρω μείωση των μισθών, γεγονός που προκαλεί σοβαρούς προβληματισμούς.
Σημαντικό είναι ότι η Ελλάδα κατέχει μία από τις χαμηλότερες θέσεις στην Ευρώπη όσον αφορά τη συμβολή των μισθών στο συνολικό εισόδημα των νοικοκυριών. Την ώρα που σε άλλες χώρες οι εργαζόμενοι απολαμβάνουν τις καρπούς της δουλειάς τους, στην Ελλάδα η έννοια της «ανάπτυξης για όλους» φαίνεται να είναι κενή περιεχομένου για τους περισσότερους πολίτες.
Η οικονομική πραγματικότητα των Ελλήνων εργαζομένων είναι σφιχτή, με την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια να επιβαρύνουν τις καθημερινές τους ανάγκες. Όταν οι μισθοί «εξανεμίζονται» προτού καν τελειώσει ο μήνας, και οι εργαζόμενοι βιώνουν σοβαρές στερήσεις, είναι αδύνατο να μιλάμε για πρόοδο σε μία κοινωνία.
Δράσεις για ουσιαστική αλλαγή
Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής έχει προσδιορίσει συγκεκριμένες προτεραιότητες προκειμένου να προχωρήσουμε σε ουσιαστική αλλαγή στην ελληνική αγορά εργασίας. Αυτές περιλαμβάνουν:
- Επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας
- Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, οι οποίες να ανταποκρίνονται στο κόστος ζωής
- Άνοιγμα της συζήτησης για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο
Η πραγματική ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς οικονομική αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη. Οι πολίτες της χώρας μας δεν μπορούν να επωφελούνται από μία οικονομία που παραβλέπει τις βάσεις της δικαιοσύνης και της ισότητας.
Η κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει να αγνοεί τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και να δράσει άμεσα. Ο κόσμος της εργασίας δεν αντέχει πλέον την κοροϊδία και την αδικία. Είναι καιρός για διαρθρωτικές αλλαγές που θα επαναφέρουν την ελπίδα και την εμπιστοσύνη στους πολίτες.
