Η Αναγέννηση της Δαδιάς: Δύο Χρόνια Μετά τις Φονικές Φωτιές
Δύο χρόνια μετά την αποκαρδιωτική εικόνα του γύπα που αναζητούσε μάταια τη φωλιά του μέσα στα καμένα δάση, η Δαδιά προβάλλει σήμερα μια εντελώς διαφορετική όψη. Αν και η πλήρης αποκατάσταση του ώριμου δάσους θα απαιτήσει χρόνο, η φυσική αναγέννηση που σημειώνεται στην περιοχή προσφέρει ελπίδες για το μέλλον, αρκεί να μην επαναληφθούν παρόμοιες καταστροφές.
Η μεγάλη φωτιά του 2023 έπληξε περίπου 900.000 στρέμματα δάσους στη Δαδιά, αφήνοντας πίσω της μια εικόνα που εναλλάσσεται μεταξύ καμένων και υγιών τμημάτων. Ωστόσο, η Δαδιά αντιστέκεται και ανθίζει. Η λαδανιά, που κατακλύζει τις καμένες περιοχές, ενισχύει το έδαφος και προετοιμάζει το έδαφος για την αναγέννηση του δάσους. Ανάμεσα σε καμένους κορμούς, νέοι σπόροι βλασταίνουν και νέα βλαστάρια εμφανίζονται ακόμη και πάνω σε καμένα δέντρα.
Το πρώτο νέφος από πεύκα προέρχεται από σπόρους που επιβίωσαν, και παρά το μικρό τους μέγεθος, διακρίνονται από πολλές ελπίδες ανάπτυξης. Παρόμοια είναι και η εικόνα των βελανιδιών που επανέρχονται στην περιοχή. Ο γενικός διευθυντής του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Ευάγγελος Γκουντούφας, δήλωσε ότι η σημερινή κατάσταση δηλώνει αισιοδοξία, υπογραμμίζοντας την ανάγκη διαχείρισης των δασών για την αποφυγή μελλοντικών καταστροφών: «Τα αδιαχείριστα δάση καίγονται εύκολα. Έχουμε διαπιστώσει ότι η υπερβολική βιομάζα πρέπει να απομακρύνεται για να προληφθεί η πυρκαγιά». Επίσης, τόνισε ότι η ανάκαμψη της φύσης εξαρτάται από την ανθρώπινη φροντίδα.
Οι δασικές υπηρεσίες έχουν ήδη σχεδιάσει μια σειρά από προτεραιότητες για την Δαδιά. Ο δασάρχης Αλεξανδρούπολης, Γιώργος Πιστόλας, ανέφερε ότι η πρώτη ενέργεια που πραγματοποιήθηκε ήταν η ανέγερση αντιδιαβρωτικών έργων, συμπεριλαμβανομένων των αντιπλημμυρικών φραγμάτων. Αυτά είναι απαραίτητα για την κατάλληλη διαχείριση της ροής του νερού στα ρέματα και τη μείωση της μεταφοράς φερτών υλικών.
Η Ανάγκη για Τεχνητή Αναδάσωση
Δυστυχώς, σε ορισμένα τμήματα της Δαδιάς, η φύση δεν μπόρεσε να ανακάμψει από μόνη της. Σε περιοχές που έχουν καεί 3-4 φορές, απαιτείται ανθρώπινη παρέμβαση μέσω τεχνητής αναδάσωσης σε 1.200 στρέμματα. Ο δασολόγος και επιστημονικός συνεργάτης της Εταιρίας Προστασίας Βιοποικιλότητας Θράκης, Βασίλης Ζαφειρόπουλος, τόνισε ότι πρόκειται για περιοχές όπου παλαιότερα υπήρχε πλούσιο δάσος και ότι το κύριο μέλημα τους είναι η επιλογή τοπικών ειδών βλάστησης, όπως βελανιδιές και αγριοκερασιές.
Η αναγέννηση της Δαδιάς είναι αποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Περιβάλλοντος, των δασικών υπηρεσιών, του WWF, της Εταιρίας Βιοποικιλότητας Θράκης, τεσσάρων πανεπιστημίων και περισσότερων από 20 ειδικών. Η μελέτη που έχουν εκπονήσει έχει ήδη ξεκινήσει να υλοποιείται. Ο υπεύθυνος χερσαίου προγράμματος της WWF Ελλάς, Νίκος Γεωργιάδης, σημείωσε ότι η μελέτη εξετάζει ποιες περιοχές χρειάζονται τεχνητή αναδάσωση, με το ευτυχές γεγονός ότι αυτές είναι λίγες, μόνο 3.500 στρέμματα που έχουν υποστεί τριπλή καταστροφή.
Η Διατήρηση της Πτηνοπανίδας
Ένα από τα βασικά στοιχεία της Δαδιάς είναι ο μαυρόγυπας, ο οποίος παρέμεινε στη περιοχή, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα αρπακτικά πουλιά. Δεκάδες από αυτά συγκεντρώνονται πάνω από τις ταΐστρες, καθώς τα φυσικά θηράματα έχουν μειωθεί λόγω της πυρκαγιάς. Ο δασολόγος και συνεργάτης της Εταιρίας Προστασίας Βιοποικιλότητας Θράκης, Λευτέρης Καψάλης, σημείωσε ότι στη Δαδιά εντοπίζονται 35 από τα 39 είδη αρπακτικών της Ευρώπης, τα οποία όμως αντιμετωπίζουν πολλαπλές απειλές εκτός από τις πυρκαγιές, όπως τα δηλητηριασμένα δολώματα ή οι πρόσκρουσες σε ανεμογεννήτριες.
Αυτή η προσπάθεια για την αναγέννηση της Δαδιάς απαιτεί συνεχείς προσπάθειες και παρακολούθηση ώστε να διασφαλιστεί ότι η περιοχή θα παραμείνει ένα προστατευμένο και υγιές οικοσύστημα για τις επόμενες γενιές.