Σάββατο του Λαζάρου: Εορταστικές Παραδόσεις και Θρησκευτική Σημασία
Σήμερα, Σάββατο του Λαζάρου, 12 Απριλίου, σύμφωνα με το εορτολόγιο, η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των Οσίου Ακακίου Καυσοκαλυβίτου, Οσίας Ανθούσας και Οσίου Νεοφύτου του Εγκλείστου.
Τα ονόματα που γιορτάζουν σήμερα περιλαμβάνουν:
- Ακάκιος, Κάχι, Κάκι*
- Ανθούσα
- Νεόφυτος, Νεοφυτία, Νεοφύτη*
- Λάζαρος, Λάζος, Λαζαρία, Λαζαρούλα
*Υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζουν αυτά τα ονόματα.
Η ανατολή του ήλιου αναμένεται στις 06:53, ενώ η δύση του θα συμβεί στις 19:58. Η Σελήνη είναι 14.2 ημερών.
Θρησκευτική Σημασία του Σαββάτου του Λαζάρου
Το Σάββατο του Λαζάρου ή αλλιώς Λαζαροσάββατο αποτελεί μια ιδιαίτερη ημέρα για την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, καθώς είναι η ημέρα πριν την Κυριακή των Βαΐων. Κατά τη διάρκεια αυτής της ημέρας, εορτάζεται η ανάσταση του Λαζάρου από την Βηθανία, γεγονός που αναφέρεται στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο. Οι δύο αυτές ημέρες, το Σάββατο του Λαζάρου και η Κυριακή των Βαΐων, κατέχουν μια ξεχωριστή θέση στο εκκλησιαστικό έτος, ως ημέρες χαράς, εν μέσω της Μεγάλης Σαρακοστής και του πένθους της Μεγάλης Εβδομάδας.
Παράλληλα, αυτό το Σάββατο σηματοδοτεί την επιστροφή των ερημιτών στα μοναστήρια τους για την Μεγάλη Εβδομάδα. Στην Ελλάδα, η παράδοση περιλαμβάνει την παρασκευή ειδικών ψωμιών, γνωστών ως λαζαράκια, που έχουν μορφή σάβανου σε ανθρώπινη μορφή. Επιπλέον, τα παιδιά τραγουδούν τα λαζαρικά, τα παραδοσιακά κάλαντα της ημέρας.
Η ιστορία του Λαζάρου έχει συγκινητική αξία, καθώς υπήρξε φίλος του Χριστού και οι αδελφές του, η Μάρθα και η Μαρία, τον φιλοξένησαν πολλές φορές. Λίγες ημέρες πριν από το Πάθος του Χριστού, ο Λάζαρος ασθένησε και όταν οι αδελφές του ενημέρωσαν τον Ιησού, ο Κύριος καθυστέρησε. Όταν τελικά κατέφθασε στη Βηθανία, ο Λάζαρος είχε ήδη πεθάνει και είχε παραμείνει στον τάφο του για τέσσερις ημέρες.
Φτάνοντας στο μνημείο, ο Ιησούς δάκρυσε και παρήγγειλε να αφαιρεθεί η ταφόπλακα. Υψώνοντας τα μάτια στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και φώναξε: «Λάζαρε, βγες έξω!». Ο τετραήμερος νεκρός αποκρίθηκε στην φωνή του και βγήκε έξω, τυλιγμένος με τα σάβανα, προκαλώντας μεγάλη συγκίνηση στο πλήθος που παρακολουθούσε.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Λάζαρος ήταν 30 ετών όταν αναστήθηκε και έζησε άλλα 30 χρόνια. Ο επίγειος βίος του ολοκληρώθηκε στην Κύπρο το 63 μ.Χ., όπου βρέθηκε ο τάφος του με την επιγραφή: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού». Το 890 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Λέων ο Σοφός μετέφερε το ιερό λείψανο του στη Κωνσταντινούπολη και συνέθεσε τα ιδιόμελα του εσπερινού του Λαζάρου.
Η παράδοση αναφέρει ότι ο Λάζαρος δεν γέλασε ποτέ, εκτός από μία φορά, όταν παρατήρησε κάποιον να κλέβει μια γλάστρα, σχολιάζοντας: «Το ένα χώμα κλέβει το άλλο». Η Ανάσταση του Λαζάρου προκάλεσε μίσος στους Εβραίους, οι οποίοι μόλις την έμαθαν ζήτησαν να σκοτωθούν τόσο ο Λάζαρος όσο και ο Χριστός.
