Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics» ομάδα αστρονόμων παρουσιάζει την ανακάλυψη μιας «υπερ-Γης», ενός εξωπλανήτη με μια σπάνια ελλειπτική τροχιά στο μητρικό του άστρο η οποία δημιουργεί ένα κόσμο με κλιματικές συνθήκες με εναλλάσονται με ακραίο τρόπο.
Σε απόσταση 19,7 ετών φωτός από τη Γη βρίσκεται το άστρο HD 20794 όπου είχαν εντοπιστεί δύο πλανήτες να κινούνται γύρω από αυτό. Εντοπίστηκε τώρα και ένας τρίτος που έλαβε την κωδική ονομασία HD 20794d και σύμφωνα με τους ερευνητές που τον εντόπισαν «βυθίζεται» μέσα και έξω από την κατοικήσιμη ζώνη του συστήματος στο οποίο βρίσκεται.
Ο εξωπλανήτης ακολουθεί μια τροχιά η οποία τον απομακρύνει από το άστρο του περισσότερο από την απόσταση που έχει ο Άρης με τον Ήλιο ενώ στο άλλο άκρο της τροχιάς του πλησιάζει τον Ήλιο τόσο κοντά όσο βρίσκεται στο μητρικό μας άστρο Αφροδίτη. Έτσι η τροχιά του HD 20794d τον φέρνει σε κάποια φάση έξω από την κατοικήσιμη ζώνη και στη συνέχεια μέσα σε αυτή πριν απομακρυνθεί ξανά. Αυτό σημαίνει ότι για κάποιο χρονικό διάστημα ο εξωπλανήτης δυνητικά αναπτύσσει συνθήκες (θερμοκρασία) φιλικές στην παρουσία της ζωής.
Σύμφωνα με τους ερευνητές που τον ανακάλυαν ο HD 20794d αποτελεί πλέον έναν πολύ σημαντικό στόχο παρατήρηση ώστε να διερευνηθούν οι συνθήκες του και ειδικότερα αν διαθέτει ατμόσφαιρά. Είναι μια ευκαιρία για τους επιστήμονες να μελετήσουν τα ακραία όρια της πλανητικής κατοικιμότητας. «Η φωτεινότητα και η εγγύτητά του το καθιστούν ιδανικό υποψήφιο για μελλοντικά τηλεσκόπια των οποίων η αποστολή θα είναι να παρατηρούν απευθείας τις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών» αναφέρει σε δήλωση του ο Ξαβιέ Ντουμούσκ από το Πανεπιστήμιο της Γενεύης, μέλος ερευνητικής ομάδας.
Οι πρώτες εκτιμήσεις των ειδικών αναφέρουν ότι το κλίμα σε έναν τέτοιο κόσμο πρέπει να είναι από ακραίο ως πολύ παράξενο. Οι χειμώνες θα ήταν μεγάλοι και σκληροί και η ζωή μπορεί να δυσκολευτεί να επιβιώσει σε έναν πλανήτη που περνά τον περισσότερο χρόνο του παγωμένος. Στη συνέχεια θα ερχόταν η άνοιξη, λιώνοντας τους πάγους, ακολουθούμενο από ένα σύντομο αλλά έντονο καλοκαίρι, όταν οι ωκεανοί θα μπορούσαν ακόμη και να αρχίσουν να εξατμίζονται, και να… επιστρέψουν ως βροχή το φθινόπωρο και χιόνι το χειμώνα. Το αν η ζωή θα μπορούσε να επιβιώσει σε έναν τόσο ακραίο κόσμο είναι φυσικά άγνωστο.
