Η ανθρωπιστική κρίση της οικογένειας Αμπού Τζαράντ στη Λωρίδα της Γάζας
Η οικογένεια Αμπού Τζαράντ αντιμετωπίζει τη σκληρή πραγματικότητα του εκτοπισμού στη Λωρίδα της Γάζας για δέκατη φορά, καθώς ποτέ δεν φαντάζονταν ότι θα αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους ξανά και ξανά. Η κατάσταση αυτή είναι ενδεικτική της ευρύτερης ανθρωπιστικής τραγωδίας που επικρατεί στην περιοχή, όπου σχεδόν 2,3 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι έχουν εκτοπιστεί τουλάχιστον μία φορά από τα σπίτια τους λόγω των στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Η οικογένεια, αποτελούμενη από τον Νεμάν, τη σύζυγό του Ματζίντα και τις έξι κόρες τους, βρήκε πρόσφατα καταφύγιο σε ένα κατεστραμμένο αλλά όρθιο σπίτι στη βόρεια Γάζα, ελπίζοντας ότι οι εφιαλτικές μέρες του εκτοπισμού επρόκειτο να τελειώσουν. Ωστόσο, μόλις λίγες εβδομάδες μετά την επιστροφή τους, οι βομβαρδισμοί ξανάρχισαν, αναγκάζοντας και πάλι την οικογένεια να φύγει. «Κάθε φορά που παίρνεις αυτή την απόφαση, είναι σαν να σκοτώνεις τον εαυτό σου», ισχυρίζεται ο Νεμάν, πλέον εγκατεστημένος στην Πόλη της Γάζας.
Το μέγεθος της ανθρωπιστικής κρίσης
Μετά την επαναφορά των στρατιωτικών επιχειρήσεων, τουλάχιστον 430.000 άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί εκ νέου, ενώ οι εντολές εκκένωσης συνεχίζουν να επηρεάζουν ολοένα και μεγαλύτερες περιοχές. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί δραματικά υπό την απειλή λιμού, καθώς το Ισραήλ έχει αποκλείσει τη είσοδο τροφίμων, καυσίμων, φαρμάκων και άλλης ανθρωπιστικής βοήθειας από τις 2 Μαρτίου. Αυτό έχει προκαλέσει σοβαρούς κινδύνους λιμοκτονίας για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Η οικογένεια Αμπού Τζαράντ αναγκάζεται να ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης. Ο Νεμάν και η Ματζίντα εμφανίζονται εμφανώς αδυνατισμένοι από την έλλειψη τροφής, και οι έξι κόρες τους υποσιτίζονται σοβαρά. «Όταν μία κόρη μου ζητάει φαγητό, της δίνω μία ή δύο μπουκιές ώστε να μπορέσει να κρατήσει λίγο ψωμί μέχρι το τέλος της ημέρας», λέει με αγωνία ο πατέρας.
Αγωνία και αβέβαιο μέλλον
Όταν ο πόλεμος ξέσπασε τον Οκτώβριο του 2023, η οικογένεια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι της στην βόρεια Γάζα. Η επιστροφή τους 15 μήνες μετά συνοδεύτηκε από ανακούφιση, αλλά δυστυχώς, οι βομβαρδισμοί ξανάρχισαν με σφοδρότητα στις 18 Μαρτίου, προκαλώντας τον θάνατο 400 ανθρώπων σε μία μόνο νύχτα. Όταν ο στρατός ζήτησε εκκένωση, οι οικογένειες αναγκάστηκαν να φύγουν με τη βία, αψηφώντας τις εκκλήσεις των παιδιών τους να μείνουν.
Προσωρινό καταφύγιο και νέοι κίνδυνοι
Η οικογένεια βρήκε προσωρινό καταφύγιο σε μια περιοχή κοντά στη Μανσίγια, όπου συγκεντρώθηκαν και άλλοι συγγενείς. Όμως, και εκεί σύντομα σημειώθηκαν νέοι βομβαρδισμοί. «Ήταν οι πιο σφοδροί βομβαρδισμοί που ζήσαμε», αναφέρει ο Νεμάν. Ο ξάδερφός του σκοτώθηκε μέσα στο σπίτι του κατά την διάρκεια ισραηλινής επίθεσης, και η οικογένεια αναγκάστηκε να τον θάψει επί τόπου.
Μετά από πολλές δυσκολίες, η οικογένεια Αμπού Τζαράντ κατέληξε σε ένα οικόπεδο γεμάτο ερείπια στην πόλη της Γάζας. Έχοντας στη διάθεσή τους περιορισμένα μέσα, έστησαν σκηνές και βρήκαν τρόπους να επιβιώσουν, κακαρίσουν τις ανάγκες τους με ζουμί από βραστό νερό και ελάχιστα άλλα υλικά.
Η διεκδίκηση της πατρίδας
Αν και οι συνθήκες είναι εξαιρετικά δύσκολες, η οικογένεια παραμένει αποφασισμένη. «Δεν θα εγκαταλείψουμε τη γη μας», τονίζει ο Νεμάν. Όπως εξηγεί, η Λωρίδα της Γάζας είναι η πατρίδα τους, και παρόλο που είναι ποτισμένη με αίμα, η αφοσίωσή τους σε αυτήν παραμένει ακλόνητη. Είναι σαφές ότι η ανθρωπιστική κατάσταση στην περιοχή απαιτεί άμεση προσοχή και δράση για να σταματήσει αυτό το φαινόμενο εκτοπισμού και πόνου.
