Δ. Κουτσούμπας: Να στείλουμε πανευρωπαϊκό μήνυμα ελπίδας και ενδυνάμωσης των αγώνων, με ακόμα πιο δυνατό ΚΚΕ

Σε απευθείας σύνδεση του ertnews.gr με το γήπεδο του Σπόρτινγκ, η ομιλία του Γενικού Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας Δημήτρη Κουτσούμπα στην εκδήλωση των κλαδικών οργανώσεων της Κομματικής Οργάνωσης
Αττικής με θέμα : «Tης φτώχειας την οργή… Κάνουμε αγώνα για την ανατροπή».

Ολόκληρη η ομιλία:
Φίλες και φίλοι

συντρόφισσες και σύντροφοι

Η σημερινή μας συγκέντρωση είναι συγκέντρωση μάχης. Γιατί η περίοδος που διανύουμε, είναι περίοδος μάχης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, απέναντι στην συναίνεση των άλλων κομμάτων, τις ίδιες τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θυσιάζουν τις ζωές και τις ανάγκες μας για τα κέρδη, των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι περίοδος μάχης απέναντι στα εργατικά λαϊκά προβλήματα που οξύνονται και θα οξυνθούν ακόμη περισσότερο το επόμενο διάστημα. Τέτοιο είναι και το πρόβλημα της λαϊκής κατοικίας, με χιλιάδες πλειστηριασμούς σπιτιών λαϊκών οικογενειών να έχουν ήδη πραγματοποιηθεί ή να προγραμματίζονται, πατώντας στο νομοθετικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις.

Ασπίδα προστασίας απέναντι σε αυτή την επίθεση είναι μόνο η οργάνωση, η αλληλεγγύη και ο αγώνας, που μπορεί να φέρει, όπως είδαμε και στο βίντεο που προηγήθηκε, χειροπιαστά αποτελέσματα. Οι κομμουνιστές θα συνεχίσουν να βρίσκονται εκεί, πάντα μπροστά. Είναι όμως πολλές ακόμα οι μάχες που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Θα θέλαμε και από αυτό εδώ το βήμα να δηλώσουμε για μία ακόμη φορά ότι οι αγρότες, οι φυσικοί σύμμαχοι της εργατικής τάξης, που βρίσκονται μέρες τώρα στα μπλόκα του αγώνα, έχουν δίκιο και θα νικήσουν.

Γιατί είναι δίκαιο το αίτημά τους για αφορολόγητο πετρέλαιο, όταν χρόνια αυτό το απολαμβάνουν οι εφοπλιστές. Είναι δίκαιο το αίτημα να αποζημιώνονται στο 100% για τις ζημιές που έπαθαν, επειδή το κράτος δεν έκανε τα απαραίτητα έργα και τους άφησε απροστάτευτους απέναντι στα καιρικά φαινόμενα και τις καταστροφές. Είναι δίκαιο το αίτημα για κατώτερες εγγυημένες τιμές, την ώρα που οι τιμές αυξάνονται μέχρι και 200% στη διαδρομή από το χωράφι μέχρι το ράφι του σούπερ μάρκετ. Γιατί, σε τελική ανάλυση, είναι δίκαιο αίτημα, αυτό που χρόνια ζητούν οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, δηλαδή να μπορούν να μείνουν στη γη τους και να την καλλιεργούν, για να μπορούν να τρέφονται οι εργατικές λαϊκές οικογένειες με ποιοτικά και φθηνά προϊόντα.

Δίκιο έχουν και οι φοιτητές, παιδιά κι αυτά, της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, που παλεύουν ενάντια στο νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Γιατί είναι άδικο οι λαϊκές οικογένειες να ματώνουν για να μπορέσουν τα παιδιά τους να περάσουν σε μια σχολή με φροντιστήρια, τριπλές εξετάσεις και ελάχιστη βάση εισαγωγής και κάποιοι άλλοι να περνάνε στην αντίστοιχη ιδιωτική σχολή με ελάχιστη βάση πληρωμής. Γιατί είναι άδικο να υπάρχουν σχολές στα δημόσια πανεπιστήμια που μαραζώνουν και πάνε για κλείσιμο ή οι απόφοιτοί τους να μην έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα, ενώ αναγνωρίζονται εν μία νυκτί επαγγελματικά δικαιώματα στις ιδιωτικές σχολές που θα ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Γιατί σε τελική ανάλυση, είναι μεγάλο άδικο η εκπαίδευση να γίνεται ένα ακόμα ακριβό εμπόρευμα που πουλιέται και να αγοράζεται ανάλογα με την τσέπη του καθενός.

Απόλυτο δίκιο έχουν φυσικά και οι εργαζόμενοι που διεκδικούν και σε αρκετές περιπτώσεις πετυχαίνουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με μισθούς που δεν θα τελειώνουν στο πρώτο δεκαήμερο του μήνα, με ανθρώπινα ωράρια και σύγχρονα δικαιώματα. Που διεκδικούν μέτρα ασφαλείας για να μην έχουμε έναν νεκρό εργάτη μέρα παρά – μέρα. Και ας αφήσει κατά μέρος η κυβέρνηση της ΝΔ τις απειλές που εκτοξεύουν οι λαλίστατοι υπουργοί της σε όλους όσοι αγωνίζονται.

Έχουν μάλιστα το θράσος να μιλάνε για μειοψηφίες και αντιδημοκρατικές διαδικασίες, επειδή δεν συμμετέχουν όλοι στις αρχαιρεσίες για εκλογή σωματείων ή στις γενικές συνελεύσεις. Και ποιοι είναι αυτοί που έχουν τα μούτρα και τα λένε αυτά; Αυτοί, οι οποίοι κυβερνούν με την ψήφο μόνο του 20% του εκλογικού σώματος και δίνουν μόνοι τους και 50 έδρες μπόνους στον εαυτό τους για να αποκτήσουν με το ζόρι την πλειοψηφία.

Είναι αυτοί που κατάργησαν μέχρι και τα παραβάν και τις εφορευτικές επιτροπές στις εκλογές και είπαν ότι οι εργαζόμενοι, οι νέοι θα ψηφίζουν πλέον με μια επιστολή από το σπίτι, από τον χώρο δουλειάς, με τον οποιονδήποτε εργοδότη ή κομματάρχη πάνω από το κεφάλι τους να ασκεί πιέσεις. Είναι αυτοί που παρακάμπτουν μέχρι και άρθρα του Συντάγματος, του δικού τους αστικού Συντάγματος, όπως το άρθρο 16 για τα δημόσια πανεπιστήμια, επειδή απλά δεν τους βολεύει. Είναι αυτοί που με κάθε ευκαιρία κινούν τα ΜΑΤ και προσπαθούν με τη βία να καταστείλουν τους αγώνες.

Θεωρούν όμως αντιδημοκρατικό το να γεμίζουν τα αμφιθέατρα από φοιτητές, οι δρόμοι από αγρότες, τα συνδικάτα από εργαζόμενους, να συζητούν όλοι αυτοί μαζί, συλλογικά και να αποφασίζουν τις μορφές πάλης τους, για τα ζητήματα που τους καίνε. Ούτε οι ίδιοι δεν τα πιστεύουν τα επιχειρήματά τους.

Στην αρχή, είπαν τους αγρότες υποκινούμενους από το ΚΚΕ. Μετά το πήραν πίσω – όπως όπως- όταν τους έκραξαν οι αγρότες από τα μπλόκα, ανάμεσά τους φυσικά και πολλοί δικοί τους – μέχρι σήμερα τουλάχιστον – ψηφοφόροι. Βέβαια μεγαλειώδεις αγροτικές κινητοποιήσεις πραγματοποιούνται και σε όλη την Ευρώπη: Στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ισπανία, ως το Βέλγιο, τη Ρουμανία, την Πολωνία, απόδειξη ότι κοινή ρίζα των προβλημάτων είναι η Κοινή Αγροτική Πολιτική, η ΚΑΠ και η στρατηγική της γκριζο – «πράσινης» μετάβασης της ΕΕ. Μέχρι και τα κτήρια της ΕΕ περικύκλωσαν οι Γάλλοι και Βέλγοι αγρότες. Λέτε να υποκινούνται κι εκείνοι από το ΚΚΕ; Κι αυτό σιγά- σιγά θα το ακούσουμε.

Όχι. Όλοι υποκινούνται από τα κοινά τους προβλήματα που είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθείται σε όλη την ΕΕ και έχει την υπογραφή όλων των κυβερνήσεων, “φιλελεύθερων” και σοσιαλδημοκρατικών, στην Ελλάδα και σε όλα τα κράτη – μέλη της ΕΕ. Τι ομολογούν όμως με αυτά τα περί υποκίνησης που λένε; Ότι πράγματι το ΚΚΕ είναι, όπως οφείλει, στην πρώτη γραμμή αυτών των δίκαιων αγώνων, οι οποίοι αγκαλιάζουν σήμερα όλο και περισσότερους.

Εκεί εμείς καταθέτουμε και τη μεγαλύτερη δύναμη που μας έδωσε ο λαός στις εκλογικές αναμετρήσεις του προηγούμενου διαστήματος. Όλοι οι εκλεγμένοι βουλευτές, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι, όλοι οι συνδικαλιστές, όλα τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Όλοι μαζί δίνουμε τη μάχη ώστε αυτοί οι αγώνες να αποκτούν όλο και μεγαλύτερη μαζικότητα, αντοχή, εύστοχα αιτήματα, να γίνεται όλο και πιο καθαρό, σε όσους κινητοποιούνται, το ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος που έχουμε απέναντί μας.

Γιατί, ό,τι και να λένε η κυβέρνηση, οι παπαγάλοι της και κάποιοι άλλοι που τη δική τους θλίψη και απαισιοδοξία θέλουν ντε και καλά να τη φορέσουν καπέλο στον λαό, αντιπολίτευση στη χώρα υπάρχει. Και αυτή η αντιπολίτευση γίνεται πρώτα από όλα στους δρόμους του αγώνα.

Εκεί χαλάει η «σούπα» της συναίνεσης της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων του συστήματος, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Αριστεράς, της Πλεύσης, των διάφορων ακροδεξιών παραφυάδων, όπως η Ελ. Λύση, η Νίκη, το μόρφωμα του Κασιδιάρη, που ψηφίζουν σωρηδόν τα νομοσχέδια της ΝΔ και βάζουν πλάτη με τον τρόπο του το καθένα στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη.

Το μόνο «αντίπαλο δέος» στην κυβέρνηση και στην άγρια πολιτική που κλιμακώνεται και ο μόνος τρόπος για να έχουμε νίκες και κατακτήσεις, είναι οι εργατικοί – λαϊκοί αγώνες, που ξεδιπλώνονται μέρα με τη μέρα. Και τώρα είναι η ώρα να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο.

Φίλες και φίλοι

συντρόφισσες και σύντροφοι

Όποιον και να ρωτήσεις σήμερα, θα σου πει, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η εργατική λαϊκή οικογένεια είναι η ακρίβεια που εξανεμίζει το λαϊκό εισόδημα. Κάθε αγώνας που αναπτύσσεται και που θα αναπτυχθεί το επόμενο διάστημα, αντικειμενικά έχει και αυτό το υπόβαθρο. Τη δυσκολία, δηλαδή, της λαϊκής οικογένειας να καλύψει τις ανάγκες της, σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις. Εργαζόμενοι που έχουν αλλάξει τελείως τις διατροφικές τους συνήθειες, αναγκάζονται να αλλάξουν τόπο, και ορισμένες φορές ακόμα και τρόπο κατοικίας, γιατί να νοίκια δεν βγαίνουν. Οι διακοπές και τα ταξίδια αφορούν πλέον μια ολοένα και πιο συρρικνωμένη μειοψηφία, και ο κατάλογος των επιπτώσεων θα μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ ώρα.

Το ΚΚΕ αναδεικνύει τον πολύπλευρο χαρακτήρα της επίθεσης στο εργατικό λαϊκό εισόδημα. Γιατί, είναι κοροϊδία να μιλά κανείς για την ακρίβεια και να ξεχνά το ύψος των μισθών και τη δραστική μείωση τους την τελευταία δεκαπενταετία.

Και αυτό έχει γίνει:

– μέσω της νομοθετικής ρύθμισης για το ύψος του κατώτατου,

– της κατάργησης -ουσιαστικά- των συλλογικών συμβάσεων εργασίας,

– των αλλαγών στις υπερωρίες,

– της μεγάλης υποχώρησης του μέσου μισθού,

– της δραστικής περικοπής των συντάξεων,

– της εκτεταμένης ανεργίας,

– του πετσοκόμματος των όποιων επιδομάτων

Αυτά είναι μερικά μόνο μέτρα που ήρθαν για να μείνουν, με τα μνημόνια που διαδοχικά, όλοι μαζί, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ εφάρμοσαν και, όσο και αν λένε ότι βγήκαμε από αυτά, οι συνέπειές τους, οι ψηφισμένοι νόμοι είναι ακόμα εδώ και παράγουν αποτελέσματα. Αν συνυπολογίσουμε την εκτόξευση της έμμεσης και άμεσης φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών, το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα των εργαζόμενων έχει μειωθεί σχεδόν κατά 40%.

Με αυτό το τσακισμένο εισόδημα, οι εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτωποι με ένα πελώριο κύμα ανατιμήσεων στις τιμές των εμπορευμάτων μετά την πανδημία. Και για να καταλάβει κανείς, πως η επίθεση του κεφαλαίου απλά αλλάζει μορφή, είναι χαρακτηριστικό πως τώρα οι εργαζόμενοι δουλεύουν για λιγότερα, όχι επειδή μειώνεται ο μισθός, αλλά γιατί ο μισθός αντιστοιχεί σε λιγότερα πράγματα που μπορούν να αγοράσουν.

Η πραγματικότητα για την εργατική λαϊκή οικογένεια είναι πως καθηλώνεται σε μια ζωή, που γίνεται ολοένα και πιο φτωχική, ολοένα και πιο μίζερη. Κι όμως, η κυβέρνηση της ΝΔ, από τη μία πανηγυρίζει για τους ρυθμούς της καπιταλιστικής ανάπτυξης και από την άλλη, όταν τη ρωτάνε για την ακρίβεια, λέει ότι δεν ξέρει τίποτα για αυτό, ότι είναι «εισαγόμενη».

Όμως καπιταλιστική ανάκαμψη και άνοδος των τιμών, γενικά, πάνε μαζί. Πόσο μάλλον που αυτή η τάση ενισχύθηκε δραστικά απ’ την επεκτατική πολιτική της ΕΕ, το “κόψιμο” χρήματος για να τροφοδοτήσει τους μονοπωλιακούς ομίλους και τη λεγόμενη «πράσινη» ανάπτυξη. Τα τεράστια πακέτα χρηματοδότησης των «πράσινων» επενδύσεων, βασίστηκαν σε νέο χρήμα και σε μια πολιτική φθηνού δανεισμού, οδηγώντας σε εκτίναξη του πληθωρισμού.

Άλλος παράγοντας του πολέμου στα δικαιώματα των εργαζόμενων είναι οι πελώριες αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος. Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης δεν έχουν καμία βάση, καθώς η ενέργεια, παρά τις διακυμάνσεις, είναι και σήμερα πανάκριβη, ενώ ανά πάσα στιγμή μπορεί να δούμε τις τιμές να εκτινάσσονται ξανά.

Η αιτία πρέπει να αναζητηθεί στις πολιτικές της ΕΕ για την “απελευθέρωση” της ενέργειας και για την πράσινη μετάβαση που έχουν υλοποιήσει όλες οι κυβερνήσεις των

τελευταίων ετών. Η πραγματικότητα όμως είναι, πως η περίφημη γκριζο-“πράσινη” ανάπτυξη οδηγεί νομοτελειακά σε μεγάλες αυξήσεις στις τιμές όλων των εμπορευμάτων, αφού παράγονται με μεθόδους που τα κάνουν –αντικειμενικά- πολύ πιο ακριβά.

Και να ‘ταν μόνο αυτά; Η πολιτική σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ, που ακολουθούν τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως προηγούμενα αυτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, έχει επίσης καταλυτική επίδραση στις τσέπες του λαού. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και στη συνέχεια η κλιμάκωση του πολέμου στη Μέση Ανατολή, η επιβολή του εμπάργκο απ’ την ΕΕ, οδηγούν σε εκτόξευση των τιμών της ενέργειας, των τιμών των λιπασμάτων, του μεταφορικού κόστους.

Ενώ, ένας ακόμα λόγος που οι έμμεσοι φόροι διατηρούνται στα ύψη είναι και για να πληρώνονται οι πανάκριβοι εξοπλισμοί ύψους πολλών δις, όπως τα F-35. Εξοπλισμοί, οι οποίοι δεν έχουν στον προσανατολισμό τους την άμυνα του ελληνικού λαού, αλλά υπηρετούν μόνο τις ΝΑΤΟϊκές ανάγκες και τα συμφέροντα της αστικής τάξης.

Αλλά και η περιβόητη “εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας”, για την οποία έχουμε ακούσει όλες τις κυβερνήσεις να επαίρονται, επίσης κι αυτή, εκτοξεύει τις τιμές. Γιατί, όταν ποιοτικά εμπορεύματα, μπορούν εύκολα να διοχετευθούν στο εξωτερικό, αντικειμενικά αποκτούν και τιμές εξωτερικού και σημαντικό τμήμα της λαϊκής κατανάλωσης αντικαθίσταται από εισαγόμενα διατροφικά προϊόντα χαμηλότερης ποιότητας.

Την ίδια ώρα, οι αυξήσεις στις τιμές των ενοικίων που κατατρώνε το λαϊκό εισόδημα σε ολόκληρες περιοχές του κέντρου της Αθήνας είναι στενά συνδεδεμένες με την εκτόξευση της τουριστικής κίνησης, δηλαδή με το περιβόητο «τουριστικό θαύμα». Ενώ οι παραδοσιακές διακοπές είναι πλέον απαγορευτικές για την εργατική λαϊκή οικογένεια.

Τέλος, έχουμε τα μεγάλα μονοπώλια που λειτουργούν ως “καρτέλ” σε διάφορους κλάδους, αλλά και τις ιδιωτικοποιήσεις που οδηγούν σε εμφάνιση “κόστους” εκεί που δεν υπήρχε. Η διαχρονική πολιτική των τελευταίων δεκαετιών, τα συνεχιζόμενα κύματα εμπορευματοποίησης στην ενέργεια, στο νερό, στις μεταφορές, στην υγεία και στην παιδεία, αυξάνουν δραστικά όλο το κόστος για την εργατική λαϊκή οικογένεια. Τι προκύπτει από όλα τα παραπάνω; Ότι, κάθε άλλο παρά εισαγόμενο είναι το πρόβλημα της ακρίβειας. Είναι 100% αποτέλεσμα του σημερινού καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου.

Κι όμως, σήμερα, στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης και των τεράστιων καινοτομιών σε κάθε τομέα, η διασφάλιση ενός πραγματικά σύγχρονου βιοτικού επιπέδου, που να περιλαμβάνει το σύνολο των αναγκών των εργαζόμενων, βρίσκεται έξω “απ’ τα βαλάντια” της συντριπτικής τους πλειοψηφίας, παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που παράγουν όλα αυτά τα αγαθά.

Συνολικά, η ακρίβεια είναι μια ακόμα πλευρά της ληστρικής φύσης του καπιταλισμού, που βασίζεται στην εκμετάλλευση στον χώρο δουλειάς και την απλήρωτη εργασία. Αυτή η πραγματικότητα εξηγεί άλλωστε και τον λόγο που τα αστικά κόμματα δεν μπορούν να την αντιμετωπίσουν και τα μέτρα που προτείνουν εξαντλούνται σε ψίχουλα και κοροϊδία. Έτσι και τα κατά καιρούς κυβερνητικά μέτρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα προπέτασμα καπνού για να αποπροσανατολίσει απ’ τα πραγματικά αίτια της φτώχειας του λαού.

Δείτε: η κυβέρνηση της ΝΔ “παίζει” με το “πλαφόν” σε ορισμένα εμπορεύματα, που, στην καλύτερη περίπτωση, ακόμη κι αν οδηγήσει σε κάποιες ελάχιστες μειώσεις, την ίδια στιγμή θα οδηγήσει σε ανατιμήσεις σε κάποια άλλα. Η κυβέρνηση κάνει πως δεν καταλαβαίνει πως το ¼ της τιμής στο σούπερ μάρκετ και πάνω από το 65% της τιμής της βενζίνης, είναι οι άδικοι, έμμεσοι φόροι που πληρώνουν οι καταναλωτές στο κράτος για να διασφαλίζονται τα ματωμένα πλεονάσματα.

Οι αυξήσεις μισθών που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ υπολείπονται δραστικά ακόμα και του πληθωρισμού των τελευταίων ετών, πολύ περισσότερο απ’ τη μείωση που έχουν υποστεί οι μισθοί την τελευταία 15ετία. Η διατίμηση της ενέργειας και του περιορισμού του κέρδους των ενεργειακών ομίλων που επίσης προτείνει, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το

πρόβλημα της αντικειμενικά πανάκριβης πράσινης ενέργειας, του εισαγόμενου φυσικού αερίου. Είναι πρόκληση, όταν τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να μειωθούν οι έμμεσοι φόροι και μάλιστα σε ορισμένα μόνο είδη, αφού οι αυξήσεις στους έμμεσους φόρους ήταν βασικό εργαλείο που χρησιμοποίησε η δική του κυβέρνηση.

Το βασικό, όμως, που κρύβουν όλοι τους είναι πως τα ματωμένα πλεονάσματα της ΕΕ βρίσκονται πάλι στο προσκήνιο και από τη στιγμή που τα αποδέχονται, είναι δεδομένο ότι θα εξαπολύσουν νέο γύρο επίθεσης στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα.

Η πραγματικότητα, βέβαια, είναι πως η “ακρίβεια” δεν οφείλεται σε λαθεμένους χειρισμούς της τωρινής, ή της προηγούμενης κυβέρνησης. Αποτυπώνει τελικά την εξαθλίωση της εργατικής τάξης λόγω της καπιταλιστικής ανάπτυξης, η οποία προωθείται με πολιτικές που αποδέχονται όλα αυτά τα κόμματα. Γι’ αυτό και χτυπάει αποφασιστικά, όχι μόνο τους εργαζόμενους στην Ελλάδα αλλά σε όλες τις χώρες της ΕΕ, όπως άλλωστε μαρτυρούν οι τεράστιες κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη σε πολλές από αυτές.

Φίλες και φίλοι

συντρόφισσες και σύντροφοι

Ένα είναι το συμπέρασμα που προκύπτει από όλα τα παραπάνω: για να κερδίσουν το παραμικρό οι εργαζόμενοι, για να πάρουν ανάσα από την ακρίβεια, πρέπει να έχει απώλειες το κεφάλαιο. Γιατί την ώρα που η λαϊκή οικογένεια φοβάται να πλησιάσει στο ταμείο του σούπερ μάρκετ, ο τζίρος αυτών των εταιρειών εκτοξεύεται έχοντας ξεπεράσει τα 11 δις ευρώ, χωρίς ο όγκος πωλήσεων να αυξάνεται σημαντικά. Δηλαδή κερδίζουν από τον πληθωρισμό. Την ώρα που τα υψηλά επιτόκια οδηγούν τα δάνεια της λαϊκής οικογένειας πρώτα σε «κοκκίνισμα» και μετά σε πλειστηριασμούς, οι τράπεζες κερδίζουν 1 δις ευρώ κάθε τρίμηνο.

Την ώρα που οι εργαζόμενοι λύνουν εξισώσεις, για να επιλέξουν τι χρώμα θα έχει ο επόμενος φουσκωμένος λογαριασμός του ρεύματος, οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες αναμένεται να σπάσουν ακόμη ένα ρεκόρ κερδοφορίας για το 2023, πάνω κι από τα 10,3 δισ. ευρώ του 2022. Την ώρα που, όπως μας λέει ο υπουργός υγείας, θα πρέπει να πληρώνουμε νόμιμο φακελάκι για να χειρουργηθούμε στο δημόσιο νοσοκομείο χωρίς να περιμένουμε μήνες, οι κυβερνήσεις δίνουν 7 δις το χρόνο σε ΝΑΤΟϊκούς εξοπλισμούς και πολεμικές αποστολές, που εμπλέκουν τη χώρα μας πιο βαθιά σε τεράστιους κινδύνους.

Δεν υπάρχει πλευρά της ζωής των εργαζομένων στην οποία να μην καταπιέζονται από τη δίψα των ομίλων για περισσότερο κέρδος και από την προθυμία του κράτους να υπηρετήσει αυτούς τους ομίλους του κεφαλαίου. Έλα όμως, που αυτή η δίψα δεν σβήνει με τίποτα. Όσα και να κερδίσουν αυτοί, πάντα θα θέλουν περισσότερα!

Γιατί, αυτό ακριβώς το κυνήγι του περισσότερου κέρδους είναι ο μόνος τρόπος που λειτουργεί ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός. Γι’ αυτό λέμε, ότι η ριζική αντιμετώπιση της ανέχειας, όλων αυτών των προβλημάτων, δεν χωρά μέσα στο στενό για τον λαό πλαίσιο του σημερινού συστήματος.

Μόνο ο σοσιαλισμός, η εργατική εξουσία, η κατάργηση του καπιταλιστικού κέρδους, της εκμετάλλευσης, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στην οικονομία, στις υπηρεσίες, μπορεί να οικοδομήσει μια κοινωνία στην οποία οι ανάγκες του εργαζόμενου ανθρώπου θα είναι στο προσκήνιο, στην οποία το εργατικό λαϊκό εισόδημα θα αντανακλά τις δυνατότητες της εποχής και τον πραγματικό κοινωνικό πλούτο.

Αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι θα περιμένουμε να ξημερώσει κάποια μεγάλη μέρα, ως δια μαγείας. Από σήμερα ριχνόμαστε στον αγώνα για να ανοίξει αυτή η προοπτική. Και όσο περισσότεροι μπαίνουν σε αυτή τη μάχη, όσο πιο πλατιά συνειδητοποιείται ότι αυτή είναι η λύση σε όλα τα μεγάλα προβλήματα της εργατικής τάξης, τόσο πιο επικίνδυνοι για το κεφάλαιο και την εξουσία του, άρα και πιο άμεσα αποτελεσματικοί, θα γίνονται οι αγώνες μας.

Σήμερα, το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά στη συνδυασμένη πάλη απέναντι σε όλες τις πλευρές αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος. Μπαίνει μπροστά στην πάλη για ουσιαστικές αυξήσεις μισθών, για να καταργηθεί επιτέλους ο εμβληματικός μνημονιακός νόμος Βρούτση-Αχτσιόγλου, που απαγορεύει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον βασικό μισθό, ο οποίος πρέπει να πάει άμεσα τουλάχιστον στα 900 ευρώ, για να επανέλθει η αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης. Να δοθούν πίσω στους εργαζόμενους οι κλεμμένες τριετίες της περιόδου 2012-2023 και να αναπροσαρμοστούν αμέσως οι μισθοί με βάση αυτό.

Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά για:

– Την κατάργηση της αντιλαϊκής φορολογίας, των έμμεσων φόρων και μετακύλιση των φορολογικών βαρών στο μεγάλο κεφάλαιο.

– Για διεύρυνση του αφορολόγητου και επαναφορά του και για τους αυτοαπασχολούμενους.

– Για να αυξηθούν οι συντάξεις και να μειωθούν οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζόμενων με παράλληλη μετακύλησή τους στην εργοδοσία.

– Για να μπει φρένο στις ανατιμήσεις των προϊόντων πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης με ουσιαστική παρέμβαση κατά των διάφορων καρτέλ και όχι με τα πρόστιμα της κοροϊδίας που δεν θίγουν στο ελάχιστο την κερδοφορία των ομίλων.

– Για τη δραστική μείωση του ενεργειακού κόστους.

Αυτά τα αιτήματα βρίσκονται στην προμετωπίδα των διεκδικήσεων της γενικής απεργίας που έχουν ήδη αποφασίσει για τις 28 Φλεβάρη δεκάδες συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, ανάμεσά τους και το μεγαλύτερο της χώρας, εδώ στην Αθήνα. Όλες οι οργανώσεις της εργατικής τάξης πρέπει να πάρουν αντίστοιχες αποφάσεις, αφήνοντας στην ανυποληψία της την θλιβερή ηγεσία της ΓΣΕΕ, που αποφάσισε απεργία λίγο πριν το Πάσχα.

Εκείνη τη μέρα, όλοι οι επιμέρους αγώνες που βρίσκονται σε εξέλιξη, πρέπει να συνενωθούν. Να συνενωθούν όλοι οι αγώνες σε έναν ενιαίο, γενικό, πανελλαδικό απεργιακό ξεσηκωμό:

– Των υγειονομικών για να μην απολυθούν 6.000 συμβασιούχοι συνάδελφοί τους και για να μην περάσει το απαράδεκτο μέτρο που κάνει το φακελάκι νόμιμο για ένα χειρουργείο.

– Των οικοδόμων για να γίνει η σύμβασή τους υποχρεωτική και να τους αποδοθούν οι ασφαλιστικές εισφορές που χρόνια τους έχουν κλέψει.

– Των μεταλλεργατών του Πειραιά, του Θριάσιου, που με τον αγώνα τους κατάφεραν να υπογράψουν την 3η κατά σειρά επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση με ουσιαστικές αυξήσεις και συνεχίζουν.

– Των συνταξιούχων που είδαν στους λογαριασμούς τους νέες περικοπές και βγαίνουν στο δρόμο του αγώνα.

– Των νέων εργαζόμενων στα τηλεφωνικά κέντρα που ζητούν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και αυξήσεις μισθών.

– Των εργαζομένων στο φάρμακο που έσπασαν την τρομοκρατία και πέτυχαν την επαναπρόσληψη του συναδέλφου τους συνδικαλιστή.

– Να βρεθούν μαζί φυσικά με όλους τους φορείς που βρέθηκαν στην οδό Αβύδου 146 για ακόμα μία μάχη που δεν αφορά μόνο την Ιωάννα Κολοβού και τον γιο της, αλλά όλους μας για να σώσουμε τα σπίτια του λαού από τα κοράκια.

Όλοι μαζί λοιπόν, παίρνουμε τη σκυτάλη από τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ, των Λιπασμάτων της Καβάλας, των Πετρελαίων, της Μαλαματίνα, της efood, των εκατομμυρίων λαού που βγήκε στο δρόμο μετά το έγκλημα στα Τέμπη και για πάνω από 20 μέρες φώναξε “Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!”

Κι αυτό το σύνθημα που συντάραξε όλη τη χώρα στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις που ακολούθησαν το έγκλημα στα Τέμπη, μπορεί να ακουστεί ξανά δυνατά σε ολόκληρη τη χώρα τη μέρα που συμπληρώνεται ένας χρόνος από αυτό, στις 28 Φλεβάρη.

Να επιβεβαιώσουμε, ότι είμαστε εδώ, για να μην ξεχαστεί το έγκλημα, για να τιμωρηθούν και τα φυσικά πρόσωπα και η πολιτική που ευθύνεται, για να βρουν δικαίωση οι 57 αδικοχαμένες ψυχές και οι οικογένειές τους. Αυτό το σύνθημα να γίνει συνείδηση και οδηγός δράσης και πράξης, σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας.

Οι τρεις βδομάδες που μεσολαβούν μέχρι την απεργία, μπορούν να είναι πολύ παραγωγικές και να αφήσουν σημαντικά κατασταλάγματα για τη συνέχεια. Όλη μας η σκέψη, η δράση, οι πρωτοβουλίες πρέπει να στραφούν στο πώς θα δυναμώσει η συζήτηση, η οργάνωση, η συμμετοχή, εκεί που κρίνονται όλα, εκεί που φαίνεται πιο καθαρά, ποιος είναι με ποιον και εκεί που πραγματικά μπορούν να αλλάζουν συνειδήσεις: μέσα στους αγώνες, μέσα στα συνδικάτα, στους συλλόγους και φορείς του εργατικού-λαϊκού κινήματος.

Εκεί μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να σκεφτεί, να προβληματιστεί και να δει έμπρακτα, πως η κυβέρνηση, η μεγαλοεργοδοσία, κάθε άλλο παρά άτρωτες είναι. Εκεί μπορεί να δει ποιες δυνάμεις, με τις θέσεις και τη δράση τους, συμβάλλουν στην αντεπίθεση των εργαζομένων και ποιες είναι αυτές που τους βάζουν εμπόδια και τρικλοποδιές.

Άρα, αυτό που σήμερα απαιτείται είναι να κατοχυρωθούν και να πληθύνουν το επόμενο διάστημα, τα βήματα που αποτυπώνονται στη σταθερή αύξηση ολοένα και περισσότερων εργαζομένων στις αρχαιρεσίες των συνδικάτων, στη βελτίωση του συσχετισμού, σε μεγάλες ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα.

Εκεί, μέσα στο κίνημα, υπάρχει χώρος και πεδίο δόξης λαμπρό, για την κοινή δράση με κάθε τίμιο εργαζόμενο, κάθε συνδικαλιστή, που δεν έχει ξεπουληθεί στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις και ξέρουμε ότι είναι πολλοί αυτοί, ανεξάρτητα από το τι πολιτικές επιλογές έκαναν μέχρι χτες. Εκεί χτίζονται οι βάσεις, για να δυναμώσει ακόμα περισσότερο η αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Για να ισχυροποιηθεί κι άλλο το ρεύμα αμφισβήτησης της αντιλαϊκής πολιτικής, των κυβερνήσεων, της αντιλαϊκής συναίνεσης που προσφέρουν τα κόμματα του συστήματος. Για να μπει στο στόχαστρο πιο αποφασιστικά η ΕΕ, αυτή η φυλακή των λαών, που υπάρχει μόνο για να εξασφαλίζει τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, τσακίζοντας κάθε λαϊκό δικαίωμα με τις κατευθύνσεις και αποφάσεις της σε όλους τους τομείς της ζωής μας.

Πλέον έχουν αποκαλυφθεί τα ψέματα των κομμάτων της ΕΕ περί «σύγκλισης», «ευημερίας», «εξασφάλισης δικαιωμάτων» που θα προσέφερε στον λαό μας η συμμετοχή σε αυτή την Ένωση.

– Πίσω από τα βάσανα των αγροτών, βρίσκεται η Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, που ψήφισαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ.

– Πίσω από την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων βρίσκονται οι ευρωπαϊκές οδηγίες για τη διαμόρφωση κοινής ευρωπαϊκής αγοράς πτυχίων.

– Πίσω από τη 10ωρη και 13ωρη εργασία, χωρίς αμοιβή για τις υπερωρίες, βρίσκονται οι οδηγίες της Κομισόν για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, για απασχόληση σε πολλαπλούς εργοδότες.

Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος….

Το ΚΚΕ είπε την αλήθεια πολύ έγκαιρα για όλα αυτά. Τα αποκάλυψε, τα αντιπάλεψε, συνέβαλε ώστε η εφαρμογή κάποιων από αυτά να έχει καθυστερήσει σημαντικά στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες μέλη, προς το συμφέρον του ελληνικού λαού.

Είναι πρόκληση, από τη μια η κυβέρνηση της ΝΔ να προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τα προβλήματα των άλλων λαών της ΕΕ, για να μειώσει, όπως νομίζει, τις δικές της ευθύνες, όταν έχει προωθήσει με αποφασιστικότητα, αυτήν ακριβώς την πολιτική που δημιουργεί τα προβλήματα. Είναι όμως εξίσου πρόκληση από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά να παρουσιάζουν μια ψεύτικη, ειδυλλιακή κατάσταση για την υπόλοιπη ΕΕ στο όνομα μιας βολικής, δήθεν αντιπολίτευσης, που έχει ορίζοντα μόνο την κυβερνητική εναλλαγή και δεν αλλάζει τίποτα για τη ζωή του λαού.

Όλα αυτά πρέπει να πάρουν απάντηση από τον ελληνικό λαό και στις ευρωεκλογές στις 9 του Ιουνίου. Να στείλουμε από την Ελλάδα πανευρωπαϊκό μήνυμα ελπίδας και ενδυνάμωσης των αγώνων, με ένα ακόμα πιο δυνατό ΚΚΕ στην Ελλάδα και στην Ευρώπη!

Πάμε λοιπόν να δώσουμε κι αυτές τις μάχες με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα!

Πήγη:www.ertnews.gr