Σχέση της Νόσου του Πάρκινσον με τα Γήπεδα Γκολφ

Οι κάτοικοι κοντά σε γήπεδα γκολφ διατρέχουν διπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν τη νόσο του Πάρκινσον, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο «JAMA Network Open». Η έρευνα έδειξε ότι οι κάτοικοι που ζουν σε απόσταση 1,6 χιλιομέτρων από ένα γήπεδο γκολφ έχουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν αυτή τη σοβαρή νευροεκφυλιστική ασθένεια σε σχέση με εκείνους που μένουν σε απόσταση 9,6 χιλιομέτρων. Ειδικότερα, ο κίνδυνος αυξάνεται για τους κατοίκους που προμηθεύονται πόσιμο νερό από δημοτικά συστήματα που υδροδοτούν γήπεδα γκολφ.

Η Σύνδεση μεταξύ Νόσου και Γηπέδων Γκολφ

Μια ομάδα ερευνητών υπό την καθοδήγηση της Μπρίτανι Καρζυζανόφσκι από το Barrow Neurological Institute στην Αριζόνα, διερεύνησε εάν η εκτενής χρήση φυτοφαρμάκων στα γήπεδα γκολφ των ΗΠΑ, η οποία είναι έως και 15 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με τις ευρωπαϊκές χώρες, συμβάλλει στην αυξημένη συχνότητα εμφάνισης της νόσου του Πάρκινσον. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο μεγαλύτερος κίνδυνος παρατηρείται σε αποστάσεις από 1,6 έως 4,8 χιλιομέτρων από ένα γήπεδο γκολφ. Αυτός ο κίνδυνος φαίνεται να μειώνεται όσο αυξάνεται η απόσταση από το γήπεδο.

Σχεδόν το 23% των 16.000 γηπέδων γκολφ στις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σε κατοικημένες περιοχές, όπως καθορίστηκε από το National Golf Foundation. Η νέα αυτή μελέτη εγείρει ανησυχίες για την έκθεση των κατοίκων σε χημικές ουσίες που συνδέονται με τη νόσο.

Κύριοι Παράγοντες Κινδύνου

Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε δεδομένα από 419 ασθενείς με Πάρκινσον που διαγνώστηκαν στην κομητεία Όλμστεντ στη Μινεσότα μεταξύ 1991 και 2015 και τα συνέκρινε με πάνω από 5.000 άτομα χωρίς την ασθένεια. Μέσω αναλυτικών χαρτών, οι ερευνητές μέτρησαν την απόσταση του κάθε ατόμου από το πλησιέστερο από τα 139 γήπεδα γκολφ στην περιοχή.

Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι οι άνθρωποι που ζούσαν εντός 1,6 χιλιομέτρου από έδρα γκολφ είχαν 126% υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν τη νόσο σε σύγκριση με αυτούς που βρίσκονταν 9,6 χιλιόμετρα μακριά. Επιπλέον, οι κάτοικοι που ζούσαν σε αποστάσεις 1,6 έως 3,2 χιλιομέτρων διέτρεχαν σχεδόν τριπλάσιο κίνδυνο.

Ιδιαίτερα ανησυχητικός ήταν ο κίνδυνος σε περιοχές με “ευάλωτο υπόγειο νερό”, όπου τα χημικά μπορούν εύκολα να διαρρεύσουν στις πηγές ύδατος. Η έρευνα έδειξε ότι οι κάτοικοι κοντά σε γήπεδα γκολφ και σε τέτοιες περιοχές είχαν 82% υψηλότερες πιθανότητες ανάπτυξης της νόσου του Πάρκινσον.

Φυτοφάρμακα: Ο Ταυτόχρονος Παράγοντας

Σύμφωνα με τη μελέτη, διάφορα φυτοφάρμακα, όπως οι οργανωφωσφορικές ενώσεις και το χλωροπυρίφως, χρησιμοποιούνται στα γήπεδα γκολφ και έχουν συνδεθεί με την ανάπτυξη της νόσου του Πάρκινσον. Εργαστηριακές έρευνες έχουν δείξει ότι αυτές οι δραστικές ουσίες μπορεί να προκαλέσουν εκφυλισμό εγκεφαλικών κυττάρων που μοιάζει με αυτόν της νόσου, επηρεάζοντας αρνητικά τις νευρικές οδούς υπεύθυνες για την παραγωγή ντοπαμίνης, μιας χημικής ουσίας που είναι κρίσιμη για τη διαχείριση της κίνησης.

Οι ερευνητές προτείνουν την εκπόνηση πολιτικών δημόσιας υγείας που θα στοχεύουν στη μείωση του κινδύνου μόλυνσης των υπόγειων υδάτων και στην προστασία των κατοίκων από την αερομεταφερόμενη έκθεση σε φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται στα γήπεδα γκολφ. Αυτό μπορεί να είναι καθοριστικό για την προστασία της υγείας των ανθρώπων που ζουν γύρω από αυτές τις εγκαταστάσεις.