Επιστήμονες ανέπτυξαν μια θεραπεία που αλλάζει τα δεδομένα στην καταπολέμηση του καρκίνου της ουροδόχου κύστης. Χρησιμοποιώντας μικροσκοπικά, αυτοκινούμενα νανορομπότ, μια διεθνής ομάδα ερευνητών κατάφερε να συρρικνώσει τους καρκινικούς όγκους κατά 90% με μία μόνο δόση.
Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης, είναι ο δεύτερος συχνότερος καρκίνος του ουροποιητικού συστήματος, μετά τον καρκίνο του προστάτη. Αποτελεί δε, σημαντική πρόκληση για την υγεία λόγω του υψηλού ποσοστού υποτροπής και της δαπανηρής θεραπείας του. Οι συμβατικές θεραπείες απαιτούν συχνές επισκέψεις στο νοσοκομείο και έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα. Ωστόσο, η νέα μελέτη καταδεικνύει μια πιο αποτελεσματική εναλλακτική λύση με τη χρήση της νανοτεχνολογίας.
Ένα από τα πλεονεκτήματα των συγκεκριμένων νανορομπότ είναι ότι κινούνται με καύσιμο που προέρχεται από το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται. Πρόκειται για την ουρία, μια ουσία που υπάρχει στα ούρα. Αυτό σημαίνει ότι μόλις τα νανορομπότ εισέλθουν στην ουροδόχο κύστη μπορούν να κινηθούν και να φτάσουν σε όλο το όργανο. Οι νανομηχανές αποτελούνται από μια πορώδη σφαίρα πυριτίου η οποία έχει διάφορα συστατικά ενσωματωμένα στην επιφάνειά της, συμπεριλαμβανομένου του ενζύμου ουρεάση και ραδιενεργού ιωδίου. Η ουρεάση αντιδρά με την ουρία και επιτρέπει στα νανορομπότ να κινούνται, ενώ το ραδιενεργό ιώδιο χρησιμεύει για την τοπική στόχευση του όγκου.
«Με μία μόνο δόση, παρατηρήσαμε μείωση του όγκου κατά 90%» αναφέρει ο επικεφαλής της μελέτης Σάμιουελ Σάντσεζ, ερευνητής στο Ιδρύμα Έρευνας και Προηγμένων Σπουδών στο Ινστιτούτο Βιομηχανικής της Καταλονίας (IBEC), σε δελτίο τύπου.
«Αυτό είναι σημαντικά πιο αποτελεσματικό, δεδομένου ότι οι ασθενείς με αυτόν τον τύπο όγκου πηγαίνουν συνήθως έξι έως 14 φορές στο νοσοκομείο για να υποβληθούν στις τρέχουσες θεραπείες. Αυτή η νέα θεραπευτική προσέγγιση θα ενίσχυε την αποτελεσματικότητα, μειώνοντας τη διάρκεια της νοσηλείας και το κόστος της θεραπείας», προσθέτει.
Οι ερευνητές έπρεπε να ξεπεράσουν αρκετές προκλήσεις. Για παράδειγμα, τα νανορομπότ έπρεπε να διεισδύσουν στον όγκο παρά την έλλειψη ειδικών αντισωμάτων. Ωστόσο διαπιστώθηκε ότι οι νανομηχανές μπορούσαν να διασπάσουν την εξωκυτταρική μήτρα του όγκου αυξάνοντας το pH, γεγονός που τους επέτρεψε να διεισδύσουν βαθύτερα στον όγκο.
Ένα προηγμένο οπτικό σύστημα που αναπτύχθηκε ειδικά για τη μελέτη αυτή από το Ινστιτούτο Έρευνας στη Βιοϊατρική (IRB) της Βαρκελώνης έπαιξε καθοριστικό ρόλο.
«Το καινοτόμο οπτικό σύστημα που αναπτύξαμε μας επέτρεψε να εξαλείψουμε το φως που αντανακλάται από τον ίδιο τον όγκο, επιτρέποντάς μας να αναγνωρίσουμε και να εντοπίσουμε τα νανοσωματίδια σε όλο το όργανο χωρίς προηγούμενη σήμανση, με πρωτοφανή ανάλυση», εξηγεί ο Ζουλιάν Κολομπέλι, επικεφαλής της πλατφόρμας προηγμένης ψηφιακής μικροσκοπίας στο IRB Barcelona. «Παρατηρήσαμε ότι τα νανοσωματίδια όχι μόνο έφτασαν στον όγκο αλλά εισήλθαν σε αυτόν, ενισχύοντας έτσι τη δράση του ραδιοφαρμάκου», πρόσθέτει.
Καθώς η έρευνα εξελίσσεται, το επόμενο βήμα είναι να προσδιοριστούν οι μακροπρόθεσμες επιδράσεις και η πιθανή επανεμφάνιση των όγκων μετά τη θεραπεία.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Nanotechnology».
ΠΗΓΗ: Studyfinds