Προκλήσεις για το Εθνικό Πάρκο Κάτω Ζαμβέζη και η Αντίκτυπος των Περικοπών
Το Εθνικό Πάρκο του Κάτω Ζαμβέζη στη Ζάμπια, μια περιοχή που εκτείνεται περίπου σε 2.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αντιμετωπίζει μια σειρά από προκλήσεις που προκύπτουν από τις ενδημικές δυσκολίες της περιοχής και από πρόσφατες εξωτερικές παραμέτρους. Ιδρυθέν το 1983, το πάρκο έχει γίνει στόχος παράνομων δραστηριοτήτων όπως η λαθροθηρία, η παράνομη εξόρυξη χρυσού και η αταξία στην αλιεία κατά μήκος του ποταμού Ζαμβέζη.
Για να αντισταθούν σε αυτές τις προκλήσεις, το 1994 τοπικές κοινότητες δημιούργησαν, σε συνεργασία με οργανωτές σαφάρι, το ίδρυμα Διατήρησης του Κάτω Ζαμβέζη (Conservation Lower Zambezi – CLZ). Η αποστολή του είναι η στήριξη των κυβερνητικών αρχών στην προστασία του πάρκου, το οποίο φιλοξενεί μια ποικιλία άγριας ζωής, συμπεριλαμβανομένων λιονταριών, λεοπαρδάλεων, και πάνω από 400 διαφορετικά είδη πτηνών.
Σήμερα, το CLZ εργάζεται με μια ομάδα 100 ατόμων, η οποία παρακολουθεί την περιοχή 365 ημέρες το χρόνο. Περισσότερος από το ήμισυ των εργαζομένων προέρχεται από τις τοπικές κοινότητες και συνεργάζεται με κυβερνητικούς δασοφύλακες σε περίπολους διαρκείας έως και δύο εβδομάδων. Το έργο τους είναι κρίσιμο για την αποτροπή των παράνομων δραστηριοτήτων και την πρόληψη των κινδύνων από τη μείωση της άγριας ζωής, ενώ παρέχει και ουσιαστικά οικονομικά οφέλη για την Ζάμπια.
Απειλές και Επιπτώσεις από την Μείωση Βοήθειας
Οι προόδοι που έχουν επιτευχθεί όλα αυτά τα χρόνια τέθηκαν σε άμεσο κίνδυνο λόγω της μείωσης της αμερικανικής βοήθειας που προήλθε από την κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ. Συγκεκριμένα, η παύση χρηματοδότησης από την Υπηρεσία Αλιείας και Άγριας Ζωής των ΗΠΑ (USFWS) έχει προκαλέσει ένα κενό 900.000 δολαρίων στα οικονομικά του CLZ για τη διάρκεια των επόμενων τεσσάρων ετών. Η μείωση της χρηματοδότησης έχει αναγκάσει το ίδρυμα να μειώσει τις δραστηριότητες και τους περιπολίες του, γεγονός που έχει σοβαρές επιπτώσεις στη διατήρηση της βιοποικιλότητας στην περιοχή.
Η διαχειρίστρια εράνων του CLZ, Φρανς Χάνα, ανέφερε: «Από την αναστολή της χρηματοδότησης τον Ιανουάριο, προσπαθούμε να καλύψουμε τα κενά όσο μπορούμε». Το πάρκο και οι γύρω κοινότητες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη συνεχή υποστήριξη και την παρουσία των περιπολιών για να διασφαλίσουν την ασφάλεια της άγριας ζωής και τη συνέχιση των τουριστικών δραστηριοτήτων.
Επιπτώσεις στη Ζωή των Αγροτικών Κοινοτήτων
Η επίδραση των περικοπών δεν περιορίζεται μόνο στην προστασία της άγριας ζωής. Ο Τσάρλι Μέιχιου, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της βρετανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης Tusk, επισημαίνει ότι 40 ωφελούμενοι οργανισμού έχασαν πρόσφατα 29,5 εκατομμύρια δολάρια σε χρηματοδότηση, αναγκάζοντας τις κοινότητες να προχωρήσουν σε δραστικές περικοπές κόστους. Πολλές οικογένειες εξαρτώνται από μονάδες εργασίας, γεγονός που σημαίνει ότι οι απολύσεις στέλνουν σοβαρό μήνυμα για την ευημερία των τοπικών οικογενειών.
Η κατάσταση αυτή οδηγεί σε έναν κύκλο διαρκούς επιδείνωσης, καθώς οι εργαζόμενοι στο πεδίο της προστασίας της φύσης και οι τοπικές κοινότητες βρίσκονται αντιμέτωποι με αυξανόμενες δυσκολίες στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν ένα βιώσιμο μέλλον.
Η Σημασία της Παγκόσμιας Στήριξης για τη Διατήρηση
Ο ΟΗΕ υπολογίζει ότι χρειάζονται 200 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο παγκοσμίως για να αναστραφεί η απώλεια της βιοποικιλότητας, ωστόσο προς το παρόν μόνο 154 δισεκατομμύρια από αυτά είναι διαθέσιμα. Η Αφρική λαμβάνει μόλις το 3% της παγκόσμιας χρηματοδότησης για περιβαλλοντική προστασία, ενώ φιλοξενεί σχεδόν το 30% της παγκόσμιας βιοποικιλότητας.
Ο Κάντου Σεμπούνια, Διευθύνων Σύμβουλος του African Wildlife Foundation, τονίζει τη σύνδεση μεταξύ οικονομικής ανάπτυξης και προστασίας της φύσης, υποστηρίζοντας ότι οι περικοπές βοήθειας σε προγράμματα υγείας ή αγροτικής ανάπτυξης μπορεί τελικά να εντείνουν την εξάρτηση από φυσικούς πόρους, οδηγώντας σε καταστροφές που πλήττουν τον φυσικό κόσμο.
Ο δρόμος προς την αποτελεσματική διατήρηση της φύσης είναι δύσκολος, αλλά κάθε κρίση φέρνει και την ευκαιρία για ανανέωση και εξέλιξη. Οι οργανισμοί προσπαθούν να βρουν καινοτόες λύσεις στην πρόκληση αυτή, αναγνωρίζοντας πως η υποστήριξη από το παγκόσμιο κοινό είναι καθοριστική για τη διασφάλιση ενός βιώσιμου μέλλοντος.
