Συγκέντρωση Αλληλεγγύης για τα Θύματα των Τεμπών
Μια μεγάλη μάζωξη χιλιάδων πολιτών πραγματοποιήθηκε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένων των Θεσσαλονίκης, Πάτρας και Λάρισας, σε ένδειξη αλληλεγγύης για τα 57 θύματα της ανείπωτης τραγωδίας που σημειώθηκε στα Τέμπη. Οι πολίτες, που συγκεντρώθηκαν για να εκφράσουν τη θλίψη και την οργή τους, τόνισαν την ανάγκη για αλλαγές στη δημόσια ασφάλεια και στους σιδηροδρομικούς κανονισμούς.
Η συγκέντρωση διοργανώθηκε από διάφορες ομάδες πολιτών και οργανώσεις, με σκοπό να μνημονευτούν οι νεκροί και να ζητηθούν ευθύνες. Οι συμμετέχοντες κρατούσαν πλακάτ με συνθήματα που ζητούσαν δικαιοσύνη και αναγνώριση των παραβλέψεων που οδήγησαν στην καταστροφή. Στη Θεσσαλονίκη, η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη, με αρκετούς ομιλητές να μιλούν για την ανάγκη ενός <<ασφαλέστερου και πιο αξιόπιστου>> σιδηροδρομικού συστήματος στη χώρα.
Διεκδίκηση Δικαιοσύνης
Οι πολίτες εξέφρασαν την επιθυμία τους να μη διαγραφεί η μνήμη των θυμάτων, τονίζοντας ότι οι υπεύθυνοι για την τραγωδία πρέπει να λογοδοτήσουν. Σε πολλές ομιλίες, οι παρευρισκόμενοι ζήτησαν καλύτερους ελέγχους και αναβάθμιση των υποδομών, καθώς και όχι άλλες εκπτώσεις στην ασφάλεια. Η φωνή τους, γεμάτη συναισθηματική φόρτιση, επανέλαβε πολλές φορές την σημασία της συλλογικής ευθύνης και της υπευθυνότητας στη διαχείριση δημόσιων υποδομών.
Ένα κοινό στίγμα που διαπιστώθηκε σε όλες τις συγκεντρώσεις ήταν ο έντονος προβληματισμός σχετικά με την κατάσταση των σιδηροδρόμων στην Ελλάδα. Πολλοί συμμετέχοντες δήλωσαν πως οι συνθήκες λειτουργίας του συστήματος είναι παρωχημένες και επικίνδυνες. Ο στόχος είναι προφανής: να μην συμβεί ξανά παρόμοια τραγωδία.
Το Κοινωνικό Αιτήματα και οι Προτάσεις
Στο πλαίσιο της κινητοποίησης, οι πολίτες προχώρησαν σε προτάσεις που αποσκοπούν στη βελτίωση της δημόσιας συγκοινωνίας. Κατατέθηκαν απαιτήσεις για αύξηση των κονδυλίων για συντήρηση και αναβάθμιση των σιδηροδρομικών γραμμών, καθώς και για την εκπαίδευση του προσωπικού σε θέματα ασφαλείας και πρόληψης ατυχημάτων. Οι συλλογικότητες προγραμματίζουν να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις, απαιτώντας από την πολιτεία μια σαφή δέσμευση προς την κοινωνία.
Η συγκέντρωση αυτή δεν ήταν μόνο μια απεργία μνήμης, αλλά και ένα κάλεσμα για **δράση**. Οι συμμετέχοντες υπογράμμισαν ότι είναι καιρός να διεκδικήσουμε ένα ασφαλέστερο μέλλον για τις επόμενες γενιές, όπου η ασφάλεια θα είναι προτεραιότητα και όλοι οι πολίτες θα μπορούν να ταξιδεύουν χωρίς φόβο.
