Παλαιοντολόγοι ανακάλυψαν έναν εντυπωσιακό μεγάλων διαστάσεων ιπτάμενο σκίουρο που ζούσε στην αμερικανική ήπειρο πριν από περίπου πέντε εκατ. έτη.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Journal of Mammalian Evolution» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει την ανακάλυψη στο Τενεσί των Ηνωμένων Πολιτειών των απολιθωμάτων του ιπτάμενου σκίουρου Miopetaurista webbi η ηλικία των οποίων υπολογίστηκε στα 4.9 εκατ. έτη (εποχή Πρώιμου Πλιόκαινου).
Η εμφάνιση του γένους Miopetaurista στην ανατολική Βόρεια Αμερική προκαλεί σύγχυση, καθώς απέχει από τη γνωστή γεωγραφική περιοχή του γένους και του αδελφού του είδους, του ζωντανού Petaurista. Οι ερευνητές υποθέτουν ότι ο σκίουρος Miopetaurista που συνδέεται με θερμά δασικά περιβάλλοντα διασκορπίστηκε στη Βόρεια Αμερική κατά τις θερμές φάσεις του Πρώιμου Πλειόκαινου. Το Miopetaurista webbi ζούσε στα Απαλάχια Όρη και… πετούσε πάνω από ρινόκερους, μαστόδοντες και κόκκινα πάντα που υπήρχαν τότε σε αυτή την περιοχή.
«Η εύρεση του Miopetaurista στη Βόρεια Αμερική ήταν αρκετά απροσδόκητη, καθώς αυτό το γένος είναι γνωστό μόνο από την Ευρασία», δήλωσε ο Δρ. Άιζακ Κασανόβας-Βιλάρ παλαιοντολόγος του Ινστιτούτου Català de Paleontologia Miquel Crusafont στο Universitat Autònoma de Barcelona. «Υπήρχαν κάποιες αβέβαιες αναφορές από τη Φλόριντα, αλλά το νέο δείγμα του Gray Fossil Site παρείχε νέες πληροφορίες και βοήθησε να επιβεβαιωθεί ότι με κάποιο τρόπο αυτοί οι γιγάντιοι ιπτάμενοι σκίουροι διέσχισαν το Βερίγγειο Πορθμό μαζί με άλλα θηλαστικά πριν από περίπου 5 εκατομμύρια χρόνια».
Σύμφωνα με τους παλαιοντολόγους, το Miopetaurista webbi πιθανότατα σχετίζεται στενά με το Miopetaurista thaleri, το μόνο γνωστό πλειοκαινικό ευρασιατικό είδος. «Οι κάτοικοι στα Απαλάχια Όρη μπορεί να μπουν στον πειρασμό να σκεφτούν αυτά τα αρχαία πλάσματα ως στενά συνδεδεμένα με τους σκίουρους που βλέπουν τακτικά. Αλλά οι πιο στενοί συγγενείς τους είναι οι γιγάντιοι ιπτάμενοι σκίουροι στην Ιαπωνία, την Κίνα και την Ινδονησία. Αυτοί οι γιγάντιοι ιπτάμενοι σκίουροι είχαν ελαφριά κατασκευή, ζύγιζαν περίπου 3 κιλά , και ήταν αρκετά ευκίνητοι στις κορυφές των δέντρων» λένε οι ερευνητές.
