Τρία πανεπιστήμια το ΑΠΘ, το Δημοκρίτειο και το πανεπιστήμιο Αιγαίου, μελέτησαν τις ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες των θαλασσίων υδάτων.
Η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Δήμητρα Λαχουρή έσπευσε άμεσα για να μάθει τις λεπτομέρειες μια κρίσιμης για το μέλλον έρευνας.
Το καλοκαίρι του 2024 σημειώθηκαν οι υψηλότερες θερμοκρασίες των τελευταίων σαράντα ετών στις θάλασσες, αναφέρει ο Βασίλης Κολοβογιάννης, ερευνητής στο τμήμα Ωκεανογραφίας και Θαλασσίων Βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
«Όταν ξεκίνησε η μελέτη είχε ήδη διαπιστωθεί ότι τον Ιούνιο και Ιούλιο σημειώθηκαν οι υψηλότερες θερμοκρασίες στον αέρα και σκοπεύαμε να διαπιστώσουμε εάν ίσχυε το ίδιο και στην θάλασσα».
Υπάρχουν περιοχές στο Βορειοδυτικό και Νοτιοανατολικό Αιγαίο όπου οι θερμοκρασίες αυξάνονται. Κάποιες περιοχές στο Βορειοανατολικό Αιγαίο διατηρούν πιο ψυχρές θερμοκρασίες λόγω της εισροής των υδάτων της Μαύρης θάλασσας, όπου πέφτουν ποτάμια με παγωμένα νερά.
Αυξητική τάση παρουσιάζουν και οι θαλάσσιοι καύσωνες, με ακραίες αυξήσεις της θερμοκρασίας των υδάτων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Μεσογειακός κυκλώνας Ιανός αποδίδεται στην υψηλότερη θερμοκρασία στην ανατολική Μεσόγειο, όπου μια από τις επιπτώσεις ήταν η ζημία που προκάλεσε στις μυδοκαλλιέργειες στον Θερμαϊκό Κόλπο. Μείωση των λιβαδιών της Ποσειδωνίας, είσοδος ξενικών ειδών στην Μεσόγειο είναι κάποιες από τις αλλαγές που συντελούνται λόγω της αυξημένης θερμοκρασίας των θαλασσών και δη της Μεσογείου.
«Το φαινόμενο έχει πλανητικές διαστάσεις, δεν περιορίζεται σε κάποια σημεία», επισημαίνει ο κ. Κολοβογιάννης. Υποστηρίζεται ότι η μείωση έως και η εξάλειψη της χρήσεως των ορυκτών καύσιμα θα αποβεί σωτήρια για τον πλανήτη, με την μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Βεβαίως το ερώτημα εάν η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα προκαλεί την αύξηση της θερμοκρασίας ή εάν η αύξηση της θερμοκρασίας αυξάνει τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα, το έχει απαντήσει η Παλαιοκλιματολογία και η παλαιοντογεωλογία. Τα συμπεράσματα για τα προϊστορικά, αρχαία κλίματα και τις κοσμογονικές ανατροπές που συντελέστηκαν προ εκατομμυρίων ετών στον πλανήτη και γιατί αυτές συνέβησαν είναι συντριπτικά. Η πρόσφατη υπερθέρμανση του πλανήτη τοποθετείται στο πλαίσιο μακροπρόθεσμων φυσικών κλιματικών διακυμάνσεων.[1] Προς το παρόν η υπερθέρμανση του κλίματος είναι πλέον αδιαμφισβήτητη, αλλά η ανθρωπότητα ενεργεί διαπιστωτικά, αδυνατεί να επέμβει επιστημονικά και τεχνολογικά σε γεγονότα που δεν μπορεί να ελέγξει.
Ο παγκόσμιος κύκλος του άνθρακα και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των κλάδων της βιολογίας, της χημείας και της φυσικής εντάσσονται σε μια ολιστική προοπτική. Η έννοια του “βαθέος χρόνου” είναι σημαντική για την κατανόηση της γης και του πέριξ αυτής συμπαντικού περιβάλλοντος.
Τα αίτια μικρών ή μεγάλων κλιματικών αλλαγών και γεγονότων στην φύση απασχόλησαν την Αριστοτελική σκέψη, η πρώτη συζήτηση για τις υπερυψωμένες ακτές γύρω από την Βαλτική έγινε τον 17ο αιώνα και σήμερα επανέρχεται επιτακτικά. Ειρήσθω εν παρόδω ο Γαλιλαίος δεν προσήχθη σε δίκη, ξεσηκώνοντας το ανάθεμα εναντίον του, γιατί επανέλαβε την αρχαιοελληνική γνώση ότι η γη είναι σφαιρική και όχι επίπεδη. Με το τηλεσκόπιο του παρατήρησε κάποιες κηλίδες στον ήλιο και το συζήτησε με ορισμένους θεολόγους, λέγοντας πως υπήρχαν ατέλειες στο πρόσωπο του θεού.
Ως ατελείς οι θεοί συνεχίζουν να προκαλούν προβλήματα στους ανθρώπους, όπως αποδεικνύουν οι παρατηρήσεις του τηλεσκοπίου Hubble, που έχει επεκτείνει πολύ την αντίληψη των επιστημόνων για τον γαλαξία και τον ήλιο μας, στην άκρη της σπείρας του.
