Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: Το κακό δεν είναι παντοδύναμο και ακατανίκητο

Το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας τέλεσε το πρωί των Χριστουγέννων ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος στη Μητρόπολη Αθηνών, ενώ συλλειτούργησαν ο μητροπολίτης Λαοδικείας Θεοδώρητος, διευθυντής του Γραφείου Εκπροσώπησης του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Αθήνα και ο επίσκοπος Eυρίπου Χρυσόστομος.

Μετά τη Θεία Λειτουργία ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας ευχήθηκε σε όλους χρόνια πολλά και ευλογημένα. Το μήνυμα του Μακαριωτάτου για τα Χριστούγεννα, το οποίο αναγνώστηκε σήμερα σε όλους τους ναούς της Αθήνας, ανέγνωσε ο πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής, αρχιμανδρίτης Βαρνάβας Θεοχάρης.

«Αδελφοί μου και παιδιά μου αγαπητά,

Για άλλη μία φορά, φθάσαμε στη μεγάλη γιορτή των Χριστουγέννων. Για τους περισσότερους από εμάς, ο κόσμος βρίσκεται σε μια δίνη τραγικών γεγονότων. Σε κοινωνικό επίπεδο: Φτώχεια. Αρρώστια. Πόλεμοι. Διαφθορά. Απαξίωση και περιφρόνηση των θεσμών, εξαιτίας άστοχων ανθρώπινων πράξεων. Σε ατομικό επίπεδο: Μοναξιά. Απογοήτευση. Πλήξη. Έλλειψη νοήματος.

Μπροστά σ’ αυτήν την κατάσταση, πολλοί πιστεύουν ότι ο κόσμος δεν έχει αλλάξει. Και ότι δεν πρόκειται να αλλάξει.

Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Το κακό έχει στον πυρήνα του την τάση να επεκτείνεται και να κυριαρχεί. Αυτό γίνεται με δύο τρόπους: Ο πρώτος είναι η ίδια η κακή πράξη. Ο δεύτερος είναι η διαρκής προβολή, δημοσιότητα και υπεραπασχόληση με το κακό. Έτσι, δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι το κακό έχει εξαπλωθεί παντού. Σήμερα, σ’ αυτό βοηθά και η τεχνολογία με την εύκολη και γρήγορη διάδοση της πληροφορίας.

Από την άλλη, το καλό, για εμάς τους Ορθοδόξους, είναι από τη φύση του ταπεινό. Ταυτίζεται με το πρόσωπο του Χριστού. Ο Χριστός λειτουργεί με ένα τρόπο σταθερό, αφανή, σιωπηλό. Ο Θεός αντιτάσσεται στους υπερηφάνους. Ενώ η χάρις του είναι με τους ταπεινούς. Η γέννηση του Χριστού έγινε χωρίς καμιά δόξα και λαμπρότητα, αθόρυβα, σε ένα σπήλαιο.

Κάθε χρόνο η Εκκλησία μας γιορτάζει τα Χριστούγεννα. Για να μας θυμίζει ότι το κακό δεν είναι παντοδύναμο και ακατανίκητο. Τον τελευταίο λόγο στον κόσμο δεν τον έχουν η βία, τα δεινά, ο πόλεμος, τα ανθρώπινα πάθη, ο θάνατος.

Ο άνθρωπος και στη χειρότερή του εκδοχή έχει αξία. Και δεν παύει να είναι εικόνα του Θεού. Πρέπει να αγωνίζεται εναντίον του κακού. Δεν πρέπει να συμβιβάζεται με το κακό. Ούτε να παρασύρεται από την ένταση του κακού και την αναστάτωση πού προκαλεί.

Πρέπει όλοι μας να βλέπουμε στα μάτια τον νεογέννητο Χριστό, που νίκησε το κακό. Να παίρνουμε κουράγιο. Και να πολεμούμε το κακό με τις δυνάμεις που Εκείνος μας δίνει.

τραγικών γεγονότων. Σε κοινωνικό επίπεδο: Φτώχεια. Αρρώστια. Πόλεμοι. Διαφθορά. Απαξίωση και περιφρόνηση των θεσμών, εξαιτίας άστοχων ανθρώπινων πράξεων. Σε ατομικό επίπεδο: Μοναξιά. Απογοήτευση. Πλήξη. Έλλειψη νοήματος.

Μπροστά σ’ αυτήν την κατάσταση, πολλοί πιστεύουν ότι ο κόσμος δεν έχει αλλάξει. Και ότι δεν πρόκειται να αλλάξει.

Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Το κακό έχει στον πυρήνα του την τάση να επεκτείνεται και να κυριαρχεί. Αυτό γίνεται με δύο τρόπους: Ο πρώτος είναι η ίδια η κακή πράξη. Ο δεύτερος είναι η διαρκής προβολή, δημοσιότητα και υπεραπασχόληση με το κακό. Έτσι, δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι το κακό έχει εξαπλωθεί παντού. Σήμερα, σ’ αυτό βοηθά και η τεχνολογία με την εύκολη και γρήγορη διάδοση της πληροφορίας.

Από την άλλη, το καλό, για εμάς τους Ορθοδόξους, είναι από τη φύση του ταπεινό. Ταυτίζεται με το πρόσωπο του Χριστού. Ο Χριστός λειτουργεί με ένα τρόπο σταθερό, αφανή, σιωπηλό. Ο Θεός αντιτάσσεται στους υπερηφάνους. Ενώ η χάρις του είναι με τους ταπεινούς. Η γέννηση του Χριστού έγινε χωρίς καμιά δόξα και λαμπρότητα, αθόρυβα, σε ένα σπήλαιο.

Κάθε χρόνο η Εκκλησία μας γιορτάζει τα Χριστούγεννα. Για να μας θυμίζει ότι το κακό δεν είναι παντοδύναμο και ακατανίκητο. Τον τελευταίο λόγο στον κόσμο δεν τον έχουν η βία, τα δεινά, ο πόλεμος, τα ανθρώπινα πάθη, ο θάνατος.

Ο άνθρωπος και στη χειρότερή του εκδοχή έχει αξία. Και δεν παύει να είναι εικόνα του Θεού. Πρέπει να αγωνίζεται εναντίον του κακού. Δεν πρέπει να συμβιβάζεται με το κακό. Ούτε να παρασύρεται από την ένταση του κακού και την αναστάτωση πού προκαλεί.

Πρέπει όλοι μας να βλέπουμε στα μάτια τον νεογέννητο Χριστό, που νίκησε το κακό. Να παίρνουμε κουράγιο. Και να πολεμούμε το κακό με τις δυνάμεις που Εκείνος μας δίνει.