Δραματικές στιγμές Ελλήνων στο Ιράν: Από τη μέση της σύγκρουσης σε ασφαλές καταφύγιο

Με έντονο φόβο και αγωνία, οι Έλληνες πολίτες που βρίσκονταν στο Ιράν κατάφεραν να διασωθούν και να μεταφερθούν στο Αζερμπαϊτζάν, μέσω μιας δραματικής αποστολής του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών. Ανάμεσά τους, ένας Έλληνας, ο οποίος μαζί με την Ιρανή σύζυγό του και τα τρία τους παιδιά, περιγράφει τις τρομακτικές στιγμές που βίωσαν, καθώς οι πύραυλοι έπεφταν κοντά στο σπίτι τους, σκοτώνοντας συμπολίτες τους.

Tης Χριστιάνας Μανιάτη

«Δεν υπήρχε καμία επικοινωνία, καμία προειδοποίηση, ούτε σειρήνες. Μόνο ακούγαμε τους ήχους των βομβαρδισμών», δήλωσε ο Έλληνας διαμένοντας στο Ιράν. Η κατάσταση ήταν τόσο επικίνδυνη που η ζωή τους εξαρτιόταν από την τύχη. Εξήγησε: «Αυτή η κυβέρνηση στο Ιράν επιτίθεται στον ίδιο της το λαό. Δεν υπάρχει ελευθερία λόγου, και αν κάποιος τολμήσει να μιλήσει για όσα συμβαίνουν, κινδυνεύει». Οδηγώντας την οικογένειά του, οι δυσκολίες ήταν αμέτρητες.

«Κάθε βράδυ, πηγαίναμε να κοιμηθούμε και ξυπνούσαμε από τους ήχους των πύραυλων και των αεροπλάνων. Ο ένας πυραυλός έπεσε μόλις 100-150 μέτρα από εμάς, χτυπώντας έναν ουρανοξύστη και καταστρέφοντας τους τελευταίους εννέα ορόφους», ανέφερε, περιγράφοντας την πρωτοφανή αγωνία που βίωσε. Ειδικότερα, τονίζει ότι το περιστατικό άφησε πολλούς τραυματίες, με τον κόσμο να σπεύδει στα νοσοκομεία. «Αισθανόμασταν το ωστικό κύμα σε όλη του την ένταση», πρόσθεσε.

Ο Έλληνας υπήκοος επισήμανε ότι στο Ιράν δεν υπάρχουν καταφύγια και πρόσθεσε ότι η κατάσταση ήταν ακόμα πιο επιβαρυντική από το γεγονός ότι η επικοινωνία με τον έξω κόσμο ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. «Το Ίντερνετ μας έκλειναν καθημερινά, μειώνοντας σταδιακά την πρόσβαση σε όλα τα συστήματα επικοινωνίας. Στο τέλος, δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε ούτε με φίλους ούτε με συγγενείς στην Ελλάδα», δήλωσε.

Σκιώδεις οδοί επιστροφής και ατελείωτοι έλεγχοι

Η επιστροφή στην πατρίδα είχε και αυτή τις προκλήσεις της. Η ελληνική αποστολή, με δύο οδηγούς, ξεκίνησε από την Τσαλούς, στο βόρειο Ιράν, κατευθυνόμενη προς την Τεχεράνη. Η διαδρομή ήταν γεμάτη αγωνία και απρόοπτα, καθώς οι διαχειριστές έπρεπε να περάσουν από τέσσερα σημεία ελέγχου. Η διάρκεια του ελέγχου στα σύνορα διήρκεσε έξι ώρες, με το άγχος να εναλλάσσεται με την επιθυμία για ασφάλεια.

«Χαιρόμαστε που είμαστε ασφαλείς εδώ, αλλά η αγωνία μας παραμένει για τους ανθρώπους που άφησαμε πίσω στο Ιράν. Η αδυναμία επικοινωνίας με τις οικογένειές μας δημιουργεί ακόμα περισσότερα άγχη», κατέληξε ο Έλληνας της ιστορίας μας, αναδεικνύοντας την κατάσταση των συνανθρώπων του που παραμένουν σε κίνδυνο.