Η χώρα κατασκευάζει όπλα τα οποία δυτικά κράτη διοχετεύουν στην Ουκρανία, πυροδοτώντας εσωτερική κόντρα και αντιδράσεις.
Τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ουδετερότητα της Ελβετίας θέτει εν αμφιβόλω ο πόλεμος στην Ουκρανία, με τη χώρα να κατασκευάζει πυρομαχικά τα οποία αγοράζονται από δυτικές χώρες για να καταλήξουν στην Ουκρανία και με τη Βέρνη να έχει δεσμευτεί να προωθήσει άρματα μάχης Leopard 2 στο Κίεβο.
Ελβετικές αμυντικές βιομηχανίες πιέζουν το ομοσπονδιακό συμβούλιο να εγκρίνει εξαγωγές οπλικών συστημάτων, υποστηρίζοντας ότι κάθε εμπάργκο στις εξαγωγές θα αποθαρρύνει σημαντικούς δυτικούς πελάτες. «Η Ελβετία βρίσκεται σε αυτή τη θέση εξαιτίας της απόφασής της να εξάγει όπλα. Η χώρα μας θέλει να συνεχίσει τις εξαγωγές, να διατηρήσει τον έλεγχο της διακίνησης αυτών των όπλων και να συμπεριφερθεί ηθικά την ίδια στιγμή», λέει ο Ολιβερ Ντίγκελμαν, καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης.
Την ουδετερότητα της χώρας στηρίζει το 90% των 8,7 εκατομμυρίων κατοίκων. Τα κράτη της Δύσης, όμως, αντιμετωπίζουν σήμερα τους δισταγμούς της Ελβετίας για εξαγωγές όπλων προς την Ουκρανία και για επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία ως αποδείξεις της κυνικής υποκρισίας της εξωτερικής πολιτικής της Βέρνης. Η Ελβετία παραμένει το παγκόσμιο αποθετήριο ξένων περιουσιών, υπηρετώντας πολλούς Ρώσους ολιγάρχες από τον κύκλο του Πούτιν. Δυτικοί διπλωμάτες αποκαλούν τη στάση της Ελβετίας «οικονομικά επωφελή ουδετερότητα».
Από τον Μεσαίωνα
«Η Ελβετία πλήττεται από αυτή τη στάση. Η Ε.Ε. δυσανασχετεί, οι ΗΠΑ ενοχλούνται, ακόμη και οι Ρώσοι έχουν παράπονα. Ολοι γνωρίζουν ότι η πολιτική μας είναι επιζήμια, αλλά η ουδετερότητα είναι εγγεγραμμένη μέσα μας. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι η ιδέα της ελβετικής ουδετερότητας στον ύστερο Μεσαίωνα αφορούσε τη δυνατότητα να τροφοδοτούμε όλες τις πλευρές με μισθοφόρους», λέει ο Σάσα Ζάλα, ιστορικός του Πανεπιστημίου της Βέρνης.
Η ουδετερότητα των καντονιών θεσμοθετήθηκε μετά τους πολέμους του Ναπολέοντα, όταν η Ιερά Συμμαχία αποφάσισε να δημιουργήσει ουδέτερη ζώνη μεταξύ των περιφερειακών δυνάμεων της Ευρώπης. Η Συνθήκη της Χάγης του 1907 οριστικοποίησε τον χαρακτήρα της σύγχρονης ουδετερότητας, με τη χώρα να δεσμεύεται στην ένοπλη –εφόσον χρειαστεί– προάσπισή της. Η σύγχρονη «ένοπλη ουδετερότητα» είναι αυτή που απειλείται σήμερα σύμφωνα με τους επικριτές της πολιτικής της Βέρνης.
«Η ένοπλη ουδετερότητα απαιτεί αυτόνομη αμυντική βιομηχανία και στρατιώτες, αλλιώς είναι άχρηστη», λέει ο Βέρνερ Σάλτσμαν, μέλος του ακροδεξιού Ελβετικού Λαϊκού Κόμματος. Στις αρχές του χρόνου, το φιλελεύθερο Κόμμα Ελεύθερων Δημοκρατών επινόησε νομικό τέχνασμα, προκειμένου ελβετικής κατασκευής όπλα να μπορούν να αγοράζονται από χώρες «οι οποίες μοιράζονται τα δημοκρατικά ιδεώδη της Ελβετίας».
Αυτές οι χώρες θα έχουν το δικαίωμα να εξάγουν με τη σειρά τους αυτό το υλικό, για παράδειγμα, στην Ουκρανία. Την περασμένη εβδομάδα, όμως, το πλειοψηφικό στο ομοσπονδιακό συμβούλιο Λαϊκό Κόμμα απέρριψε τον νόμο, υποστηρίζοντας ότι ευνοεί ανοιχτά την Ουκρανία και παραβιάζει έτσι την ουδετερότητα. «Υπάρχουν δύο επιλογές: ή παραμένουμε αυστηρά ουδέτεροι ή αποφασίζουμε ότι μας συμφέρει να ανήκουμε σε συμμαχία, όπως το ΝΑΤΟ. Η Ελβετία πρέπει να διαλέξει», λέει ο Βάλτερ Βόμπμαν του Λαϊκού Κόμματος.
Την ίδια στιγμή, η ολιγωρία του ελβετικού κράτους στην επιβολή οικονομικών κυρώσεων εις βάρος Ρώσων έχει ενοχλήσει τη Δύση. Η ελβετική δικαιοσύνη έχει δεσμεύσει μόλις 7,1 δισ. ευρώ ρωσικών κεφαλαίων, με το υπουργείο Οικονομικών να εκτιμά ότι Ρώσοι κατέχουν περίπου 45 δισ. ευρώ σε περιουσιακά στοιχεία στη χώρα. Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εκτιμούν ότι τα ρωσικά κεφάλαια στην Ελβετία φτάνουν σε αξία τα 200 δισ. ευρώ.
ΠΗΓΗ: kathimerini.gr
