«Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε πως έπεσε το παιδί σε αυτή τη κατάσταση που το βρήκαμε» – Δείτε όλη την κατάθεση της παιδιάτρου του Καραμανδανείου
«Για μας ήταν κάτι το ανεξήγητο, δεν ήταν αναμενόμενο, ήταν αιφνίδιο. Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε πως έπεσε το παιδί σε αυτή τη κατάσταση που το βρήκαμε. Για να έρθει σε αυτή τη κατάσταση θα έπρεπε να υπάρχει μια επιδείνωση συμπτωμάτων. Δεν έχω ξαναδεί στη καριέρα μου τέτοιο περιστατικό», είπε σήμερα για την ανακοπή που υπέστη η μικρή Τζωρτζίνα Δασκαλάκη στις 11 Απριλίου του 2021 η παιδίατρος Διονυσία Δημητροπούλου, καταθέτοντας στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου. Η μάρτυρας, είχε σπεύσει στο δωμάτιο του παιδιού όταν αυτό υπέστη την ανακοπή στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο της Πάτρας και είχε ξεκινήσει τη διαδικασία ανάνηψής του μέχρι το δωμάτιο να φτάσει ο αναισθησιολόγος Ιωάννης Χασαπόπουλος.
Αρχίζοντας την κατάθεσή της η κ. Δημητροπούλου ανέφερε στο δικαστήριο: «Η ενασχόληση μου με την Τζωρτζίνα ήταν κατά τη διάρκεια των δύο εφημεριών που είχα, στις 9 και 11 Απριλίου 2021. Συγκεκριμένα, στις 14:00 στις 9 Απριλίου η μητέρα μας ανέφερε βήχα, τάση προς έμετο και δυσκολία στην αναπνοή. Εξέτασε το παιδί ειδικευόμενη γιατρός, η οποία με ενημέρωσε για ήπια ωχρότητα δέρματος και κοιλιακό άλγος. Τα συμπτώματα αυτά είχαν υποχωρήσει όταν πήγα εγώ στο θάλαμο του παιδιού. Από εξέταση που έκανα δεν διαπίστωσα παθολογικά ευρήματα. Ζήτησα να συνεχιστεί η χορήγηση ορού, να μη φάει το παιδί, να γίνει εργαστηριακός έλεγχος και να λαμβάνονται ζωτικά σημεία κάθε δύο ώρες».
Συνεχίζοντας η κ. Δημητροπούλου κατέθεσε: «Στις 6 το απόγευμα η μητέρα μας ενημέρωσε ότι το παιδί παρουσιάζει βήχα, πόνο στην κοιλίτσα και ωχρότητα δέρματος. Εξέτασα εκ νέου τη Τζωρτζίνα και κατά την εξέταση τα συμπτώματα είχαν υποχωρήσει. Στις 8 το βράδυ βρήκα τη Τωζρτζίνα αιμοδυναμικά σταθερή, ήταν καλά. Στις 9 αναχώρησα από το νοσοκομείο και ήμουν σε ετοιμότητα. Το Σάββατο το πρωί έκανα ένα τηλεφώνημα στους ειδικευόμενους για να ενημερωθώ για την πορεία όλων των νοσηλευόμενων παιδιών και της Τζωρτζίνας. Η συνάδελφος μου με ενημέρωσε ότι στις 3 (τα ξημερώματα) η μητέρα του παιδιού είπε ότι είχε επεισόδιο με τάση προς έμετο βήχα. Η συνάδελφός μου εξέτασε το παιδί και τα συμπτώματα υποχώρησαν. Της ζήτησα να μεταφέρει όλα αυτά στους συναδέλφους στην εφημερίδα του Σαββάτου. Εφημέρευα στις 11 Απριλίου και είχε επαφή με το παιδί στις 5 το απόγευμα. Το οξύμετρο ήταν σταθερό, σταθερό και το παιδί, δεν μου αναφέρθηκε κάποιο πρόβλημα».
Η ανακοπή
Η μάρτυρας αναφέρθηκε στη συνέχεια στο περιστατικό της ανακοπής που υπέστη το παιδί, λέγοντας πως την πόρτα του γραφείου των γιατρών είχε χτυπήσει η Ρούλα Πισπιρίγκου. Συγκεκριμένα, η κ. Δημητροπούλου είπε: «Την ίδια ημέρα (στις 11 Απριλίου) στις 7 το απόγευμα στο γραφείο των γιατρών μας χτύπησε την πόρτα η μητέρα. Της άνοιξε η κ. Καρκανιά. Μας είπε «ελάτε στο δωμάτιο γιατί σφυρίζει το οξύμετρο». Εγώ μαζί με την κ. Καρκανιά βαδίζαμε προς το δωμάτιο του παιδιού. Κάνοντας τα πρώτα βήματα η νοσηλεύτρια άρχισε να φωνάζει «τρέξτε γρήγορα». Πήγα στο δωμάτιο και είδα το παιδί στο μέσο του κρεβατιού χωρίς το ρινικό οξυγόνο. Το οξύμετρο σφύριζε χωρίς ένδειξη. Άρχισα να εξετάζω το παιδί και να ρωτάω παράλληλα την μητέρα πως έφτασε σε αυτή την κατάσταση. Μου είπε ότι «ξύπνησε έκανε κραυγή, γούρλωσε τα μάτια και τέντωσε τα άκρα». Βρήκα το παιδί ωχρό, χωρίς αναπνευστική λειτουργία με μυδρίαση και απώλεια ούρων. Μετά από αυτή την εικόνα που αντίκρισα το έφερα σε θέση ανάνηψης και ξεκίνησα ΚΑΡΠΑ. Δυνάμωσα την παροχή οξυγόνου στο 100%, ξεκίνησα τις θωρακικές μαλάξεις. Μου έφεραν την αμπού και έκανε αδιαλείπτως. Ζήτησα ταυτόχρονα να ενημερωθεί άμεσα ο αναισθησιολόγος. Μέχρι την ώρα που ήρθε ο κ. Χασαπόπουλος έκανα ΚΑΡΠΑ, μαλάξεις, χορήγηση αδρεναλίνης. Όταν ήρθε ο κ. Χασαπόπουλος ανέλαβε και υπό τις εντολές του τον βοήθησα.
Πρόεδρος: Πόση κράτησε η ανάνηψη;
Μάρτυρας: 50 με 45 λεπτά. Το παιδί δεν επανέρχονταν. Μετά αφού είχε διασωληνωθεί έκανε αναπνοές και επανήλθαν οι σφίξεις και η κόρη των ματιών.
Πρόεδρος: Εσείς είδατε τον εμετό την Παρασκευή στις 9 Απριλίου;
Μάρτυρας: Ναι, ήταν διαυγές το περιεχόμενο, ήταν μεσαίας ποσότητα.
Πρόεδρος: Πόσα μέτρα είναι το γραφείο των γιατρών από το θάλαμο του παιδιού;
Μάρτυρας: 28 – 30 μέτρα.
Πρόεδρος: Δίπλα υπάρχει και γραφείο νοσηλευτών;
Μάρτυρας: Ναι
Πρόεδρος: Όταν μπήκατε στο θάλαμο στις 11 Απριλίου το οξύμετρο ήταν στο χέρι του παιδιού;
Μάρτυρας: Εστίασα στο παιδί, θυμάμαι ότι το οξύμετρο σφύριζε δεν είχε ένδειξη. Δεν είμαι σίγουρη αν η επαφή με το δαχτυλάκι του παιδιού ήταν σωστή.
Πρόεδρος: Πότε σφυρίζει το οξύμετρο;
Μάρτυρας: Αν δεν έχει σφίξεις ή αν δεν κάνει καλή επαφή;
Πρόεδρος: Το ρινικό οξυγόνο που ήταν;
Μάρτυρας: Έλειπε όλο από το κεφάλι του, αν θυμάμαι καλά ήταν πίσω από το προσκέφαλο του παιδιού.
Πρόεδρος: Αυτό που σας περιέγραψε η μητέρα του παιδιού ότι έβγαλε ήχο, γούρλωσε μάτια έκανε τινάγματα, αυτό, αν συνέβη, μπορεί το ρινικό οξυγόνο να έφυγε από αυτό;
Μάρτυρας: Δεν μπορώ να είμαι απόλυτα σίγουρη.
Πρόεδρος: Είστε υποχρεωμένοι να επέμβετε σε τέτοια περιστατικά ή πρέπει να περιμένετε τον αναισθησιολόγο;
Μάρτυρας: Εννοείται ότι είμαστε υποχρεωμένοι, μακάρι να ήξεραν όλοι ΚΑΡΠΑ .
Στη συνέχεια η πρόεδρος ρώτησε την παιδίατρο για το καθεστώς της μικτής εφημερίας στο οποίο στις 11 Απριλίου βρίσκονταν το Καραμανδάνειο.
Πρόεδρος: Στην εφημερία ο αναισθησιολόγος είναι ένας;
Μάρτυρας: Ναι.
Πρόεδρος: Πως εφημέρευε ο κ. Χασαπόπουλος και τι είναι η μικτή εφημερία;
Μάρτυρας: Αν είναι καθημερινή είμαι υποχρεωμένη να είμαι στο νοσοκομείο μέχρι τις 9 και από εκεί και μετά στο τηλέφωνο αν με χρειαστούν να τρέξω. Αν είναι αργία μέχρι το μεσημέρι πρέπει να βρίσκομαι στο νοσοκομείο και μετά σε ετοιμότητα στο σπίτι.
Πρόεδρος: Ποιός ειδοποιεί έναν γιατρό να πάει στο νοσοκομείο σε μικτή εφημερία; Υπάρχει κάποιο πρωτόκολλο;
Μάρτυρας: Όχι δεν υπάρχει. Εγώ στο συγκεκριμένο περιστατικό ήμουν πάνω από το παιδί και έδωσα εντολή στην ειδικευόμενη να πάρει τον κ. Χασαπόπουλο, υπάρχει συνεργασία μεταξύ μας. Με την μια ειδικευόμενη έκανα ΚΑΡΠΑ και την άλλη της είπα να τον καλέσει.
Εισαγγελέας: Από το διπλανό δωμάτιο την ώρα που κάνατε ΚΑΡΠΑ είδατε κάποια δραστηριότητα;
Μάρτυρας: Εγώ εκείνη την ώρα ήμουν πάνω στο παιδί δεν πρόσεξα, νομίζω ότι δίπλα νοσηλεύονταν έναν αγοράκι με συνοδό τη μαμά του.
Εισαγγελέας: Η κατηγορουμένη αρνείται ότι ήρθε στο γραφείο να σας ειδοποιήσει…
Μάρτυρας: Είμαι σίγουρη ότι ήρθε. Ήμουν στο γραφείο πως ξεκίνησα να πάω; Το κουδούνι μόνο στο γραφείο των νοσηλευτών ακούγεται.
Εισαγγελέας: Η μητέρα όταν βγήκε από το δωμάτιο του παιδιού σας φάνηκε ότι είχε επίγνωση ότι το επεισόδιο στο παιδί ήταν σοβαρό;
Μάρτυρας: Δε μπορώ να ξέρω …Ο τρόπος όμως που ενημέρωσε άλλοι γονείς τρέχουν…
Εισαγγελέας: Πόσο γρήγορα μπορεί να συμβεί ένα παιδί να έρθει σε αυτή την κατάσταση;
Μάρτυρας: Για μας ήταν κάτι το ανεξήγητο. Δεν ήταν αναμενόμενο ήταν αιφνίδιο, δεν μπορούσαμε να το καταλάβουμε πως έπεσε σε αυτή τη κατάσταση που το βρήκαμε. Για να έρθει σε αυτή τη κατάσταση θα έπρεπε να υπάρχει μια επιδείνωση συμπτωμάτων. Μας φώναξε η μητέρα και πήγαμε και βρήκαμε με ένα νεκρό παιδί
Εισαγγελέας: Έχετε έρθει ποτέ αντιμέτωπη με τέτοιο περιστατικό;
Μάρτυρας: Πότε τέτοιο αιφνίδιο περιστατικό. Έχουν φύγει παιδιά που είχαν κλινική επιδείνωση και ήταν αναμενόμενη αυτή η εξέλιξη. Δεν το έχω ξαναζήσει. Η μητέρα να με φωνάζει για ένα σταθερό παιδί και να το βρω σε αυτή τη κατάσταση που το βρήκα…
Αυτή την ώρα η μάρτυρας εξετάζεται από το συνήγορο υπεράσπισης της κατηγορουμένης Αλέξη Κούγια, ο οποίος εστίασε σε «συνεννόηση» και «συνάντηση» μεταξύ των γιατρών σχετικά με το τι θα ειπωθεί για το επεισόδιο της Τζωρτζίνας. Απαντώντας η μάρτυρας ανέφερε, όπως και είχαν καταθέσει και οι άλλοι συνάδελφοί της, ότι υπήρξε συζήτηση για το περιστατικό γιατί αυτό ήταν ανεξήγητο.
Κούγιας: Γιατί οι συνάδελφοι σας δεν πήγαν την Τζωρτζίνα στην παιδοκαρδιολόγο κ. Καρατζά;
Μάρτυρας: Από την ενημέρωση που έχω γνωρίζω ότι οι συνάδελφοι επικοινώνησαν με την κ. Καρατζά για να κλείσουν ραντεβού. Εκείνη όμως τους είπε ότι μόλις πριν 10 ημέρες εξέτασε το παιδί και ήταν όλα άψογα και δε χρειαζόταν νέα εξέταση.
Κούγιας: Όμως εκείνη σε άλλη της κατάθεση της λέει ότι επικοινώνησαν μαζί της οι γιατροί του Καραμανδάνειου μετά την ανακοπή. Σημαίνει κάτι αυτό; Αν εδώ είχαμε ιατρικό λάθος, τι θα λέγατε;
Μάρτυρας: Μα είχε γίνει καρδιολογική εκτίμηση πριν 10 ημέρες! Αφού η ίδια η γιατρός είπε ότι δεν χρειάζεται να το δει!
Κούγιας: Η ίδια λέει ότι δεν επικοινώνησαν πριν την ανακοπή!
Μάρτυρας: Μήπως να ρωτήσετε τους συναδέλφους μου που μίλησαν;
Κουγιας: Τι λέτε κυρία μου; Στα δικά σας χέρια πέθανε το παιδί! Πείτε μου αν αυτή η αντιμετώπιση ήταν σωστή. Γιατί έχω κάνει και μήνυση, στον συνάδελφο σας, για ιατρικό λάθος.
Μάρτυρας: Το παιδί δεν πέθανε. Το παιδί το σώσαμε. Από την στιγμή που ο συνάδελφος είπε ότι την κάλεσε και μίλησαν, εγώ τι να σας πω; Να τον αμφισβητήσω; Δεν ήμουν παρούσα.
