Ολοκληρώθηκε την Κυριακή, 19 Νοεμβρίου, η τρίτη συνάντηση της Διακυβερνητικής Επιτροπής Διαπραγματεύσεων της Περιβαλλοντικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για την πλαστική ρύπανση, στο Ναϊρόμπι της Κένυας (INC3), και δυστυχώς τα αποτελέσματά της είναι απογοητευτικά για τον αγώνα ενάντια στην πλαστική και την κλιματική κρίση. Χώρες-παραγωγοί ορυκτών καυσίμων, όπως το Ιράν, η Ρωσία, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, κάνουν ό,τι μπορούν για να αποδυναμώσουν τη Συνθήκη.
Ο Graham Forbes, υπεύθυνος της παγκόσμιας εκστρατείας για τα πλαστικά και επικεφαλής της αποστολής της Greenpeace στις διαπραγματεύσεις για μια Παγκόσμια Συνθήκη για τα Πλαστικά, δήλωσε: «Τα πλαστικά βλάπτουν άμεσα 8,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους στον ευαίσθητο πλανήτη μας, όμως οι ηγέτες των χωρών επέλεξαν να δώσουν περισσότερη σημασία στις εταιρείες πετροχημικών, σαν να είναι οι μόνοι ενδιαφερόμενοι που πρέπει να ακουστούν».
Η Παγκόσμια Συνθήκη για τα Πλαστικά πρέπει να μειώσει την παραγωγή πλαστικού τουλάχιστον κατά 75% ως το 2040. Αν δεν μειώσουμε την παραγωγή του, δεν θα μπορέσουμε να προστατεύσουμε το κλίμα, τη βιοποικιλότητα ή την ίδια μας την υγεία. Αυτό είναι πλέον αδιαμφισβήτητο, παρόλα αυτά οι διαπραγματεύσεις πήγαιναν προς την καταστροφή. Οι κυβερνήσεις επέτρεψαν στα συμφέροντα της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων να οδηγήσουν τις διαπραγματεύσεις προς μια Συνθήκη η οποία, χωρίς αμφιβολία, θα επιδεινώσει το πρόβλημα της πλαστικής κρίσης και θα επιταχύνει την κλιματική αλλαγή.
«Πρέπει να προχωρήσουμε χωρίς να επιτρέπουμε στους παραγωγούς πετρελαίου και αερίου να υπαγορεύουν την επιβίωσή μας. Έχουμε έναν ακόμη χρόνο για να αντιστρέψουμε την κατάσταση και να διασφαλίσουμε ότι θα γιορτάσουμε μια συλλογική νίκη, αντί να καταδικαστούμε σε ένα σκοτεινό κι επικίνδυνο μέλλον. Η τωρινή αποτυχία οφείλει να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για τις κυβερνήσεις οι οποίες εκπροσωπούν τους δισεκατομμύρια πολίτες που επηρεάζονται από την πλαστική ρύπανση. Στον επόμενο γύρο διαπραγματεύσεων στον Καναδά τον Απρίλιο του 2024, οι ηγέτες των χωρών πρέπει να είναι έτοιμοι να δείξουν το θάρρος και τη φιλοδοξία που ακόμα δεν έχουμε δει», συνέχισε ο Graham Forbes.
Το πλαστικό μιας χρήσης επηρεάζει κάθε μορφή ζωής, έχει κατακλύσει τις ζωές μας και έχει μετατρέψει τις θάλασσές μας στις μεγαλύτερες χωματερές του κόσμου. Είναι επικίνδυνο για τη βιοποικιλότητα, αφού πλέον ρυπαίνει κάθε οικοσύστημα, είναι επικίνδυνο για το κλίμα, αφού το 99% του πλαστικού φτιάχνεται από ορυκτά καύσιμα, και τελικά είναι επικίνδυνο για εμάς τους ίδιους, αφού έχει εισχωρήσει στην τροφική αλυσίδα και στα σώματά μας με άγνωστες ακόμα συνέπειες, ενώ οι τεράστιες ποσότητες πλαστικού που υπάρχουν δεν μπορούν να απορροφηθούν με την ανακύκλωση.
Η πλαστική ρύπανση έχει ονοματεπώνυμο. Όπως κατέγραψε η Greenpeace ενδεικτικά στην απομονωμένη παραλία του Χάρακα, η οποία ήταν κυριολεκτικά σκεπασμένη με πολλά κυβικά μέτρα πλαστικών απορριμμάτων, τα ευρήματα δείχνουν τις εταιρείες που είναι υπεύθυνες για τις συσκευασίες μιας χρήσης που ρυπαίνουν θάλασσες και ακτές. Δυστυχώς, είναι οι ίδιες εταιρείες που μέσα από όμορφες εκστρατείες ενημέρωσης και δράσεις ανακύκλωσης πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα και συνεχίζουν ανενόχλητες να γεμίζουν τον πλανήτη πλαστικό, την ώρα που οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων πιέζουν ώστε να αποδυναμώσουν την τελική Συνθήκη.
Μέσα από το νέο πρότζεκτ «Ραντεβού στις Βρύσες», το ελληνικό γραφείο της Greenpeace στοχεύει σε πρακτική μείωση των πλαστικών μιας χρήσης, σε πρόσβαση σε καθαρό, πόσιμο νερό παντού και σε ορθολογική χρήση του νερού, διεκδικώντας ένα επαρκές δίκτυο κοινόχρηστων βρυσών για όλους. Οι κάτοικοι και οι επισκέπτες των δήμων πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να καταναλώνουν νερό από τις δημόσιες βρύσες χρησιμοποιώντας το δικό τους δοχείο και να μειώσουν τη χρήση πλαστικού μιας χρήσης, περιορίζοντας την αγορά περιττών μπουκαλιών εμφιαλωμένου νερού.
