Το SOS Feeding είναι μία μέθοδος προσέγγισης των παιδιών που είναι δύσκολα με το φαγητό.
Στην προσέγγιση αυτή oι δυσκολίες του παιδιού να φάει και να πάρει βάρος είναι αυτό που βλέπουν όλοι, ωστόσο, υπάρχουν συχνά πολλές υποκείμενες αιτίες, όπως συστήματα οργάνων, η ανάπτυξη, η διατροφή, η αισθητηριακή επεξεργασία και το περιβάλλον.
Σύμφωνα με τη λογοθεραπεύτρια Ελευθερία Ισμηρλίδου, “αν ένα παιδί έχει έντονες προτιμήσεις ή αποφυγές στο φαγητό τότε λέμε ότι αυτό το παιδί έχει μία επιλεκτικότητα ή περιορισμένο ρεπερτόριο διατροφής. Ο ρόλος μας είναι να παρουσιάσουμε μία γκάμα τροφών που θα καταναλώνουμε εμεiς μαζί τους, να φτιάξουμε κάτι μαζί, να στρώσουμε το τραπέζι, κάνοντας την προετοιμασία έναν τρόπο διασκέδασης και απόλαυσης, χωρίς συμφωνίες με το παιδί για το τι θα φάει”.
Βασισμένη στα «φυσιολογικά» αναπτυξιακά βήματα, τα στάδια και τις δεξιότητες της σίτισης που απαντώνται σε τυπικά αναπτυσσόμενα παιδιά, η Προσέγγιση SOS εστιάζει στην αύξηση του επιπέδου άνεσης του παιδιού με ποικιλία φαγητών. Το παιδί εξερευνά και μαθαίνει για τις διαφορετικές ιδιότητες των τροφών. Το πρόγραμμα επιτρέπει σε ένα παιδί να αλληλεπιδρά με το φαγητό με έναν παιχνιδιάρικο, μη αγχωτικό τρόπο, ξεκινώντας με την ικανότητα να ανέχεται το φαγητό στο δωμάτιο και μπροστά του και, στη συνέχεια, να διαχειρίζεται τη μυρωδιά των φαγητών, μαθαίνοντας για πώς αισθανόμαστε τα τρόφιμα στο σώμα και στο στόμα μας. Στη συνέχεια, μαθαίνουν να απολαμβάνουν τη γεύση και την κατανάλωση νέων τροφών, ακολουθώντας τα κατάλληλα βήματα για το φαγητό.
Αυτό περιλαμβάνει την ανοχή της εμφάνισης του φαγητού, την οσμή του, ενώ ακολουθεί η γευσιγνωσία, η οποία μπορεί να μοιάζει σαν να ακουμπάει το παιδί γρήγορα το φαγητό με την άκρη της γλώσσας ή να βάζει το φαγητό στο στόμα και να το φτύνει. Στο τέλος, γίνεται εξάσκηση στο μάσημα και την κατάποση.
ΠΗΓΗ: ERT
